تبعات اقتصادی ممنوعیت سفر حج عمره
ناپلئون بناپارت در یکی از جملههای جاودانش میگوید: «لشکریان روی شکمشان راه میروند؛ با لشکر گرسنه هیچ فتحالفتوحی نمیتوان انجام داد.» اشاره دیکتاتور فرانسوی به اهمیت موضوعات اقتصادی و ظرفیتسازیهای اقتصادی در تصمیمسازیهای سیاسی، نظامی و دیپلماتیک است که میتواند نقشی تاثیرگذارتر از ابزارهای نظامی و تسلیحاتی داشته باشد. در روزهایی که بازار تحلیل ماجرای تراژیک «فرودگاه جده» و «ممنوعیت سفر حج عمره» در رسانههای عمومی و شبکههای اجتماعی حسابی داغ شده است، یک معادله ناگشوده در ذهن هر ایرانی وجود دارد که بد نیست به ابعاد گوناگون آن اشاره کوتاهی کرد. همه ما به این معادله فکر میکنیم که ایرانیها هر سال چقدر برای سفر به عربستان پول خرج میکنند؟ براساس آمارهای مستند اعلامشده از سوی نمایندگان مجلس و مقامات مسوول دولتی هر سال هزینهیی که ایرانیان برای سفر به کشور عربستان میپردازند، حدود 50هزار میلیارد ریال است که برخی دیگر از روایتها این رقم را 5میلیارد دلار اعلام کردهاند. توجه مسلمانان (ازجمله ایرانیان) به کشور عربستان ناشی از وجود شهرها و ابنیه تاریخی و مذهبی این کشور است که هر ساله میلیونها مسلمان را
به این کشور میکشاند. بر اساس آمار اعلامشده از سوی سازمان حج و زیارت سالانه 800هزار ایرانی به حج عمره میروند، میانگین هزینه سفر این افراد با توجه به درجهبندی کاروانی که در آن حضور دارند، بین 2میلیون تا 3میلیون تومان در نوسان است. اگر این فرض معقول را در نظر بگیریم که هر زایر برای این سفر معنوی 2تا 3میلیون هم خرج کند به اعداد و ارقام جالب توجهی میرسیم که میتوان از آن به عنوان یک ابزار تاثیرگذار برای اعتراض به مقامات عربستانی استفاده کرد. اگر 6میلیون تومان هزینه هر ایرانی، ضرب در 800هزار زایر شود عدد 50هزار میلیارد ریال به دست میآید که رقم بالایی محسوب میشود. البته این تنها بخش اقتصادی ماجراست، بلافاصله پس از انتشار خبر ممنوعیت حج عمره از سوی سازمان حج و زیارت رسانههای بینالمللی به بازتاب گسترده این موضوع پرداختند؛ ضمن اینکه مردم در شبکههای اجتماعی هم به اظهارنظر درباره آن پرداختند. باید منتظر ماند و دید این تصمیم دولت یازدهم که بر اساس مطالبات مردم ایران اجرایی شده است چه تاثیری در مراودات نهچندان دوستانه این دو قدرت تاثیرگذار منطقهیی میگذارد.