یلدا را ثبت نکنید

مریم شاهسمندی

این روزها فضای مجازی فرصتی شده تا مردم بتوانند نظرات، خواست‌ها و حتی اتفاق‌های زندگی شان را با دیگران به اشتراک بگذارند، پرداختن به این موضوع که چنین رفتاری تا چه حد می‌تواند درست باشد یا غلط مساله‌ای نیست که بتوان به راحتی در مورد آن نظر داد. اما همین فضای مجازی گاهی می‌شود عامل حسرت‌هایی که شاید اگر نبودند بهتر بود. می‌شود باعث بغض‌هایی که می‌توانست نباشد. گاهی یک عکس می‌تواند کودکی را به حسرتی تلخ مهمان کند یا چشمان مادری را به اشک بنشاند. به خصوص وقتی مناسبت‌ها و اعیاد پیش می‌آید برای خیلی‌ها گفتن و نوشتن و عکس گذاشتن از برگزاری این مراسم‌ها هم به سنتی بدل شده که انگار سالیان درازی است که وجود داشته‌اند. خیلی‌ها از تولدهای فرزندانشان عکس می‌گذارند، خیلی‌ها از مراسم‌هایی که برای تعیین جنسیت بچه شان می‌گیرند، خیلی‌ها از سفره‌های رنگارنگی که به مناسبت‌های مختلف در خانه شان انداخته می‌شود و دوست و فامیل دور آن جمعند. اما شاید خیلی از ما وقتی این عکس‌ها می‌گذاریم به این مساله فکر نکرده باشیم، اگر کودکی از طبقه دیگر که امکان چنین جشنی را ندارد، اگر مادری که تامین قوت لایموت هم برایش سخت است، اگر پدری که هر روز به امید کسب روزی حلال از خانه بیرون می‌رود و گاهی چرخ روزگار بر مرادش نمی‌چرخد و با سری افکنده شب راه خانه در پیش می‌گیرد، با این همه رنگ و لعاب عکس‌های ما مواجه شود، ممکن است چه حالی پیدا کند؟ اینکه خوشی هایمان را با دیگران با اشتراک بگذاریم، کار بدی نیست، اینکه بتوانیم لبخند را به روی لبان کسان دیگری هم بیاوریم، قطعا می‌تواند یکی از پسندیده‌ترین کارها باشد، اما مطمئن باشید به اشتراک گذاشتن عکس‌هایی که در آن می‌خواهید داشته هایتان را به رخ دیگران بکشید نمی‌تواند باعث خوشحالی و خرسندی کسی شود. این روزها بسیاری از هنرمندان از مردم خواسته‌اند، عکسی از سفره‌های شب یلدای خود به اشتراک نگذارند، خواسته بحقی است اگر به اوضاع اقتصادی اکثریت   مردم نگاه کنیم می‌بینیم که برای خیلی از آنها حتی برگزاری ساده‌ترین شکل ممکن شب یلدا هم امکان پذیر نیست. نگذارید حسرت آنچه شما دارید بر دل دیگرانی که ندارند بماند. اگر می‌توانید کسی را خوشحال کنید با تقسیم کردن وسایل شادمانی خوشحالش کنید، اگر دستتان می‌رسد چند سفره یلدا هم برای چند خانواده کم بضاعت بگسترانید، اگر دستتان نمی‌رسد حداقل کاری که می‌توانید بکنید، گذشتن از این شب با شعری و دلنوشته‌ای بهتر است، تا منتشر کردن سفره‌هایی که در آن دارایی هایتان را به رخ می‌کشید. مطمئن باشید همه انار دیده‌اند، همه می‌دانند هندوانه و پسته چه شکلی هستند. همه ما می‌دانیم که آجیل شب یلدا چقدر می‌تواند پر و پیمان باشد، با کاسه‌های رنگارنگ لبو و ... آشناییم. با سفره‌هایی با غذاهای رنگارنگ بیگانه نیستیم. اما شاید کسانی باشند کودکانی که این چیزها را فقط در عکس‌ها دیده‌اند. حسرت به دل مانده‌شان را دوباره به یادشان نیاوریم. این روزها شاید خیلی از آنها که سال‌های پیش هم سفره‌های رنگارنگ می‌انداختند حالا توان این کار را نداشته باشند. کسی چه می‌داند شاید شما هم که امسال دست تان به دهان تان می‌رسد و یلدای مفصلی برگزار خواهید کرد سال دیگر چنین توانی را نداشته باشید. پس سعی کنیم به جای اینکه نمک بر زخم هم میهنان خود باشیم، مرهمی بر دل‌های خسته آنها شویم. این روزها خیلی‌ها حال خوشی ندارند، یا عزیز از دست داده‌اند، یا سرمایه زندگی شان به خاطر کرونا نابود شده و... پس حداقل همین یک بار یلدا را برای خودتان خصوصی برگزار کنید و بگذارید این یک بار شبکه‌های اجتماعی از تمام زرق و برق زندگی‌تان بی‌نصیب باشد، مطمئن باشید راه دوری نمی‌رود.