کارگران فاقد مسکن را شناسایی کنید
حمید نجف مسکن را از جمله مطالبات مهم کارگران عنوان کرد و درباره راهکارهای تامین مسکن ارزان کارگران در سال جاری گفت: در بحث تامین مسکن برای آحاد جامعه از جمله کارگران معتقدم که باید بانک اطلاعاتی دولت در این خصوص کامل باشد، در غیر این صورت نمی‌توان سیاستگذاری درستی در پیش گرفت. وقتی در کلان‌شهری مثل تهران یک نفر صاحب چند صد خانه است و افراد زیادی را می‌بینیم که به حاشیه‌نشینی روی آورده‌اند، نشان می‌دهد که عدالت اجتماعی در این زمینه وجود ندارد.
به گزارش ایسنا، وی ادامه داد: در تمام کشورها بحث مسکن و ساخت آن به شکل کاملا قانونمند و در فضایی شفاف صورت می‌گیرد لذا داشتن بانک اطلاعات جامع از افراد فاقد ملک و مسکن و دارای مسکن در کشور امری ضروری است. ضمن آنکه کارگران فاقد مسکن را می‌توان از طریق سازمان تامین اجتماعی به راحتی شناسایی کرد و کسانی که خانه به نامشان ثبت شده نیز مشخص هستند.
این کارشناس اقتصادی معتقد است: بیش از ۷۰ درصد برج‌ها در مناطق شمالی تهران خالی از سکنه هستند و این برج‌ها توسط طبقات مرفه ساخته شده‌اند، در حالی که صاحبان همین برج‌ها برای فروش و اجاره واحدها دچار مشکل هستند چون طبقات متوسط و ضعیف قادر به اجاره این املاک هم نیستند چه برسد به اینکه این خانه‌ها را خریداری کنند.
نجف با بیان اینکه در بحث تامین مسکن کارگران باید کاری کرد که امید در دل کارگران زنده شود، گفت: یکی از راهکارها می‌تواند این باشد که به کارگران زمین بدهیم. حتی اگر بحث مصالح ساختمانی در میان باشد وقتی فرد بداند زمینی در اختیار دارد که می تواند دیوار به دیوار و آجر به آجرش را خودش بسازد، این یک دلگرمی بزرگ است و نهایتا آن را می فروشد و خانه‌ای برای خانواده‌اش می خرد.
وی با یادآوری اخذ مالیات از خانه‌های خالی از سکنه این سوال را عنوان کرد که چنین طرح‌هایی در اجرا تا چه میزان موفق بودند و چقدر از محل اخذ مالیات خانه‌های خالی از سکنه عاید شد؟
این کارشناس حوزه کار، کارگران را سربازان خط شکن تولید توصیف کرد و گفت: اگر انگیزه لازم برای کار در کارگران وجود نداشته باشد، نمی‌توان به قله‌های خودکفایی رسید بنابر این صرفنظر از مسایل معیشتی باید برای مسکن و صاحبخانه شدن کارگران هم چاره‌ای اندیشید.
نجف به موضوع وام‌های مسکن نیز اشاره کرد و گفت: اگر یک فرد عادی بخواهد خانه‌ای در یک منطقه معمولی بخرد، دستکم ۴ تا ۵ میلیارد تومان باید هزینه کند. حتی یک مدیر فاقد مسکن با درآمد ماهی ۵۰ میلیون تومان هم باید ۱۰۰ ماه پس انداز کند تا بتواند این خانه را بخرد. اگر وام بگیرد، سقف این وام نهایتا ۵۰۰ میلیون تومان است چون وام یک میلیارد تومانی نداریم و اگر به فرض یک میلیارد تومان وام و تسهیلات دریافت کرده باشد، باز هم باید ۴ میلیارد تومان دیگر را خودش بگذارد. بنابر این خرید خانه نه فقط برای کارگران و طبقات پایین بلکه برای طبقات متوسط به بالا و فاقد مسکن نیز امروز به یک آرزو تبدیل شده است.
به گفته وی افراد به امید خانه دار شدن سالها پس انداز کرده و وام های مختلف می‌گیرند ولی زمانی نقدینگی لازم را به دست می آورند که قیمت خانه یا ملک بر اساس تورم روز تغییر کرده است.
