فاجعه در کمین سرمایه‌گذاران ایرانی
درباره نزول شاخص‌ها، بسیاری از افکار عمومی و سرمایه‌گذاران می‌خواهند بدانند در آینده چه خواهد شد؟ بازار چه سمت و سویی خواهد داشت و سرمایه‌گذاران چه باید بکنند؟ آیا سرمایه‌گذاران باید سهام بخرند، بفروشند یا دست نگه دارند. واقع آن است که بخش قابل توجهی از مشکلات سرمایه‌گذاران ایرانی در برنامه‌ای است که می‌بایست در زمان خرید باید تدارک می‌دیدند اما انجام ندادند.
اینکه بازار چه خواهد شد، باید کنار گذاشته شود، چرا که فایده‌ای ندارد! اما به نظرم مهم‌تر از نزول و صعود شاخص‌ها، بد نیست کمی درباره حس و حال سرمایه‌گذارانی صحبت کنیم که صعود و نزول شاخص‌ها طول و عرض احساسشان را به هم می‌دوزد. نمی‌دانم آیا در همه جای دنیا یک چنین وضعیتی وجود دارد، اما در ایران و با وجود نوسانات پی‌درپی سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه بسیار دشوار است. سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه کشور، توام با مشکلات فراوانی است، هر روز خبری تازه از راه می‌رسد و مشکلی تازه می‌آفریند.
هر لحظه هم سرعتش بیشتر می‌شود. برای فعالان بازار بورس اضطراب با لحظه‌ها عجین شده است. در واقع هر لحظه در انتظار فاجعه‌ای انتظار می‌کشند و هر خبری می‌تواند بند احساس آنها را از هم بگسلد. یک خبر کوچک از یک معدن مس در شیلی یا یک خبر از نشست فدرال رزرو، یا عدم ورود خودرو در بورس کالا و... می‌تواند برای ما تولید اضطراب و ترس کند اخباری که در اغلبِ موارد، غیربورسی‌ها حتی به آن گوش هم نمی‌کنند. تعطیلات ما خلوص کمی دارد، کیفیت لازم را ندارد، از ته دل نیست، در تعطیلات هم تعطیل نیستیم و مرتب به دنبال اخبار تاثیرگذار بر روز شنبه و بعد از تعطیلات هستیم. واقعا کی قرار است زندگی کنیم؟ اگر مراقب نباشیم بورس از ما یک انسان ماشینی می‌سازد، احساساتمان را از ما می‌گیرد و مرتبا با وعده آینده سرگرم می‌کند. خلق و خوی‌مان به رنگ بازار گره می‌خورد و فرصت دیدار عزیزانمان را از ما می‌گیرد.
اینکه اجازه ندهیم بورس به ما گره بخورد کار آسانی نیست. اینکه مرتبا گوشی را چک نکنیم، دنبال سیگنال و تحلیل نباشیم و مکالمات تلفنی طولانی نداشته باشیم واقعا کار راحتی نیست اما شدنی است. کمی وقت بیشتر گذاشتن برای فرزند و خانواده با هیچ سودی قابل قیاس نیست. کمی تفریح بیشتر کردن ما با هیچ سودی قابل مقایسه نیست. فرصت دیدار عزیزانمان قیمت ندارد و ما تمام این لذت‌ها را برای کمی سود بیشتر به دست آوردن (که اغلب هم به دست نمی‌آید!) از دست می‌دهیم. بورس بازی از نظر من جزو مشاغل سخت است و باید زودتر از موعد بازنشسته شوید وگرنه شما و اطرافیانتان را گرداب استرس و اضطرابش غرق می‌کند. بورس همه‌چیز ما نیست به اندازه یک کار روزانه کوچکش کنید و اجازه ندهید به گوشه گوشه زندگی شما ریشه بدواند و گرد اضطراب را به احساسات و روابط شما با اطرافیانتان بپاشد. بورس را کوچک نگه دارید و برای جدایی از این دوست ناباب برنامه داشته باشید. چیزهای مهم‌تری از بورس وجود دارد خیلی مهم‌تر!
کافی است خبر نزول شاخص منتشر شود تا بسیاری از سرمایه‌گذاران، روزشان خراب شود، تپش قلب بگیرند و بحرانی را تجربه کنند. اخبار عادی برای سایر شهروندان برای شماره گذاران بورس، استرس‌زا هستند. برای من چند روز تا ورود به چهل‌سالگی باقی مانده و به جرات می‌توانم بگویم از همه لحظات زندگی‌ام نهایت استفاده و لذت را بردم و تجربه زیادی در دوره‌های مختلف زندگی به دست آوردم. هر چقدر که جلوتر می‌روم بیشتر به این نتیجه می‌رسم که باید از سرعت زندگی‌کردن‌مان کم کنیم و بر کیفیت آن بیفزاییم، زندگی برای ما ایرانی‌ها روی دور تند است و پر از اضطراب و نگرانی است. زندگی روی یک تردمیل که
ارسال نظر
