افزايش حدود ۳ درجه‌اي دماي هواي كشور طي ۳۰ سال اخير

رييس پژوهشگاه هواشناسي و علوم جو گفت: بر اساس بررسي‌هاي انجام شده طي ۳۰ سال اخير دماي هواي كشور حدود ۲.۷ درجه سلسيوس افزايش يافته است. مهدي رهنما افزود: افزايش دما و كاهش بارش را مي‌توان به عنوان مهم‌ترين شاخص‌هاي تغييرات اقليمي نام برد بنابراين تغيير اقليم را مي‌توان دليل اصلي افزايش دما طي دهه‌هاي اخير در ايران دانست. او اضافه كرد: بر اساس بررسي‌هاي انجام شده ميانگين دماي هواي كشور در دهه ۷۰، حدود ۱۶ درجه سلسيوس بود اين ميزان در دهه ۸۰ به ۱۸ درجه سلسيوس افزايش يافت و در دهه ۹۰ به بيش از اين ميزان رسيد. از سال ۱۴۰۰ نيز ميانگين دماي كشور بيش از ۱۹ درجه سلسيوس بوده است. رييس پژوهشگاه هواشناسي و علوم جو تصريح كرد: داده‌هاي ثبت شده نشان مي‌دهد طي ۳۰ سال اخير ايران حدود ۲.۷ درجه سلسيوس گرم‌تر شده است اين در حالي است كه بر اساس تاكيد هيئت بين‌الدولي تغيير اقليم (IPCC) افزايش دما بيش از ۱.۵ درجه سلسيوس نبايد باشد.

رهنما با اشاره به تبعات افزايش دماي هوا اظهار كرد: افزايش دما كه موجب تبخير بيشتر آب‌هاي سطحي و خشك‌تر شدن سطح خاك مي‌شود در كنار كاهش بارش ميانگين ساليانه، خشكسالي‌هاي متوالي و شديدي را در سطح كشور به وجود آورده است. در اين شرايط پوسته سطح زمين شكننده مي‌شود و حتي با وزش خفيف‌ترين بادها، گردوخاك به هوا بلند مي‌شود و مي‌تواند مسافت‌هاي زيادي را طي كند، به گونه‌اي كه اگر در گذشته وزش باد با سرعت ۱۵ متر بر ثانيه موجب توليد گردوخاك مي‌شد، در حال حاضر با وزش باد ۵ متر بر ثانيه اين اتفاق مي‌افتد. اودرباره تاثيرات افزايش آلاينده ذرات معلق بر گرم‌تر شدن هوا گفت: افزايش ذرات كوچك‌تر از ۲.۵ و ۱۰ ميكرون و ايجاد لايه آلودگي موجب مي‌شود كه گرما در سطوح پايين جو بلوكه شود و از خروج گرمايش ناشي از سطح زمين به جو جلوگيري و باعث افزايش دما شود. رييس پژوهشگاه هواشناسي و علوم جو در مورد ضرورت برخورداري از انرژي تجديد پذير براي توليد برق و كاهش احتمال خاموشي در زمان افزايش دماي هوا گفت: لازم است مسوولان بخش نيرو و انرژي كشور از دانش و فناوري‌هاي به‌روز براي برنامه‌ريزي در جهت افزايش تاب‌آوري هنگام افزايش تقاضاي انرژي استفاده لازم را كنند. اواضافه كرد: بررسي‌هاي ما نشان مي‌دهد كه در مناطق مختلفي از كشور مي‌توان از انرژي‌هاي تجديد پذير نظير باد چهت تامين انرژي لازم بهره برد. براي نمونه بررسي‌هاي پژوهشگاه هواشناسي و علوم جو نشان مي‌دهد در منطقه جيرنده در استان گيلان مي‌توان از باد سالانه بيش از ۱۳۰۰ مگاوات انرژي توليد كرد اين در حالي است كه توان توليد انرژي از نيروگاه اتمي بوشهر ۱۰۰۰ مگاوات است.