محیطبانی که 57 ساچمه در بدن دارد
محیطبانی که پنج سال است با 57 ساچمه در بدن به حفاظت از طبیعت ادامه میدهد و در تمام این سالها هیچکس خبری از او نگرفته است، دیهاش همچنان پا در هواست و وضعیت جسمانی مطلوبی هم ندارد. ابوالفضل جلالیراد در مهمترین پارک ملی خاورمیانه و قدیمیترین پارک ملی ایران از منحصربهفردترین گونههای گیاهی و جانوری ایران محافظت میکند. او در گفتوگویی با ایسنا از روز حادثهیی که به او شلیک شد، گفته است: «روز پنجم عید نوبت کشیک من بود، رفتم پارک، دمدمای غروب صدای شلیک تیر آمد. گزارشی هم از اداره کل رسیده بود که چند شکارچی حرفهیی وارد پارک شدهاند و از آنجا هم یک گروه کمکی راهی پارک شده بود؛ تا آنها برسند هوا دیگر تاریک شده بود، زیرا راه طولانی است و دور. ما هم با واحد خودمان حرکت کردیم به سمت صدا. احتمال میدادیم شکارچیها در منطقه «سولگرد» باشند. حدود ساعت 9 شب به آنجا رسیدیم، کسی نبود، بالاتر رفتیم. با بیسیم ارتباط گرفتیم و متوجه شدیم همکاران اداره کل از آن سمت رسیدهاند به سولگرد. باز هم رفتیم بالاتر و دنبال محدوده صدا، کل منطقه را دور زدیم. اثری از شکارچیها نبود؛ اما میدانستیم که هستند، کمین کردهاند در تاریکی شب. ساعت 12 نیمهشب شده بود. یکباره از دور دو تا موتورسوار را دیدیم که از پارک بیرون میآمدند. از یک کورهراه مالرو که ماشین نمیتوانست، برود. او در نهایت با شکارچیان روبهرو شده بود. جلالیراد در توضیح شرایطی که سبب شد 78 ساچمه همزمان وارد بدنش شود، گفت: رفتم به سمتش (شکارچی) . گفت: نیا، میزنم! فکر کردم همکارانم که مسلح بودند پشت سرم هستند؛ اما چون پیادهشدن از پشت پیکاب سخت است، چند ثانیه طول کشید تا آنها برسند. شکارچی دوباره گفت: نیا، میزنم! تا فکر کردم چه کنم، شلیک کرد. هفت، هشت متر پرت شدم عقب و خوردم زمین. همراهانم به سرعت رسیدند و به کمکم آمدند؛ اما دیگر دیر شده بود و شکارچیها هم فرار کرده بودند. اسلحه شکاری آنها، فابریک با یک شلیک، 70 ساچمه آزاد میکند. 68 ساچمه وارد بدنم شده بود که بخشی از آنها را در سه عمل جراحی جداگانه درآوردند و الان 57 ساچمه در بخشهای مختلف بدنم مانده است.»