نقشی که از یک جایزه برجای میماند
حسین علیزاده نوازنده برجسته موسیقی ایران با انتشار نامهیی، خود را از دریافت هر نشانی بینیاز اعلام کرد و گفت که به «حسین علیزاده» بودن قناعت میکند. او با این نامه دست رد به سینه نشان «شوالیه» زد که از سوی دولت و سفارت فرانسه به چهرههای شاخص فرهنگی کشورهای دیگر اهدا میشود.
علیزاده که طنین سازش و نوای آهنگهایش از جان مایه میگیرد و بر جان مینشیند، با انتشار نامهیی یادآور شد که «هنر فراتر از هر مرزی حکایتی است آشنا برای هر انسان. پیامآور عشق، صلح، دوستی، برادری و برابری. نقشی است تا ابد برای هر دلی که میتپد در دیار من و دیاری دگر. هنرمند در دیار خود ساخته میشود تا بپروراند جهانی را...»
این که او چرا این جایزه را نپذیرفت، شاید ابتدا فردی به نظر برسد، شاید تصمیم دوراندیشانهیی باشد و شاید همانطور که چندی پیش علی رهبری آهنگساز و رهبر ارکستر از وی خواسته بود تا درباره دریافت نشان شوالیه تامل بیشتری کند، باید این تامل را خرج میکرد.
اما برای مردمی که به هنرمند خود افتخار میکنند، همترازی این هنرمند با دیگر هنرمندان بینالمللی که انواع و اقسام این نشانها و افتخارهای بینالمللی را دریافت کردهاند، به معنی قرار گرفتن هنر ایرانی در سطحی جهانی است.
دنیای امروز دنیای همدلی است و همانطور که در برگزاری جام جهانی فوتبال، ملتی میتواند با داشتن تیمی در مسابقات خود را در چرخه جهانی ببیند، داشتن هنرمندی با جوایز و القاب جهانی نیز چنین حسی را در دل مخاطب ایجاد میکند.
جوایز هنری و ادبی گرچه تعیینکننده قدر و قیمت برنده آن نیستند، اما مردم دیگر کشورها را متوجه خالق اثر هنری میکنند و اثر جایزه برده امکان بیشتری پیدا میکند تا در چرخه تولید خبرها و گزارشهای جهانی، جای بیشتری پیدا کند و از این رهگذر، غرور ملی ملت صاحب اثر را جلا میزند و به معرفی اثر و دیگر آثار مشابه نزد ملت پذیرنده، کمک میکند.
هرچند موسیقی ایرانی به میزان کافی از چنین چهرههای شناخته شدهیی برخوردار بوده و استادانی چون محمدرضا شجریان و شهرام ناظری و کیهان کلهر، چشم و گوش جهان را سالهاست به نوای ایرانی آشنا کردهاند، اما هر امکان جدید، به معنی دری جدید در بازار جهانی برای اثری ملی است.
ایزابل آلنده نویسنده شیلیایی هفته پیش از دست اوباما نشان افتخار گرفت و فیلیپ راث نویسنده مطرح امریکایی که هنوز نوبل بر سینهاش ننشسته سال پیش در سفارت فرانسه در نیویورک حاضر شد تا نشان شوالیه را بر سینهاش بنشاند. دادوستد فرهنگی زیباترین حلقه رابطه در جهان امروز است...