به چه کسی رای میدهیم
کمتر دورهیی را میتوان یافت که انتخابات اتاق بازرگانی تا این اندازه اهمیت پیدا کرده باشد. اتاق بازرگانی در چند سال اخیر از نظر ظرفیتهای قانونی و جایگاه حداقل روی کاغذ بسیار تقویت شده است. هنوز برای خود مجلس شورای اسلامی جای سوال است که چگونه و در چه حال و هوایی این همه امتیاز در قالب برنامه پنجم توسعه به فعالان اقتصادی بخش خصوصی داده شده است. اما در چند سال اخیر از این امتیازات به اندازه کافی استفاده نشد. فقط شورای گفتوگو و کمیته ماده 76 میتوانستند بسیاری از چالشهای بخش خصوصی را حل کنند. اما باوجود برگزاری این جلسات به کمال از آنها بهره نگرفتند. یکی از مهمترین دلایل این موضوع رویکرد دولت وقت نسبت به اتاق بازرگانی بود. حال با تغییر دولت بسیاری از فعالان اقتصادی معترف هستند که رویکرد دولت به بخش خصوصی بهبود یافته است. شرایط بودجه دولت و اوضاع جهانی اقتصاد از جمله قیمت نفت هم عاملی شده که دولت مجبور شود برای حل مشکلات به بخش خصوصی متوسل شود و در حال حاضر با دقت خاصی انتخابات اتاق بازرگانی توسط دولت رصد میشود. با این تفاسیر نمایندگان این دوره قدرت مانور زیادی در طول چهارسال آتی خواهند داشت. این موضوع باعث میشود که این سوال مطرح شود که معیار رای دادن بخش خصوصی به یک نماینده چیست؟ تجربه 7 دوره انتخابات اتاق بازرگانی نشان میدهد که معمولا رایها براساس ارتباط اعضا با یکدیگر و گفتمانهای انتخاباتی جمعآوری میشود. تا زمانیکه رای وکالتی عرف بود شاهد بودیم که بعضی کاندیداها با کیسههایی پر از کارت بازرگانی در محل رای دادن حاضر میشدند. دوره قبل که رای وکالتی وجود نداشت هم روبوسیهای روز انتخابات و حضور افراد در محل برای بسیار رای جمع کرد. اما این دوره بهنظر میرسد که باید فکر اساسی برای انتخاب افراد شایسته شود. در واقع باید معیارهایی منطقیتر جایگزین دوستی و آشنایی برای انتخاب کاندیداها شود. مهمترین معیار مطمئنا اول کارنامه افراد و سپس برنامههای آنها است. اکثر کسانی که نام آنها اکنون در گروههای مدعی در انتخابات مطرح است سابقه حضور در هیات نمایندگان اتاق بازرگانی را چه در کسوت نماینده منتخب و چه نماینده تشکل داشتهاند. وقت آن رسیده است که تمام افراد اعلام کنند که تاکنون در اتاق بازرگانی چه کردهاند و حضور آنها بهعنوان نماینده چه ثمرهیی برای اتاق بازرگانی داشته است. در کنار این بحث نمایندگان باید اعلام کنند که چه برنامهیی برای حضور در اتاق بازرگانی دارند ولی قبل از آن باید گزارش تفریغ عملکرد آنها نسبت به برنامه دوره قبل آنها هم مشخص شود. بهترین فردی هم که میتواند این کارنامهها را مشخص کند خود افراد هستند. شاید اگر برخی افراد پیش قدم شوند و کارنامه و برنامههای خود را اعلام کنند کمپین اعلام کارنامه و برنامه در اتاق بازرگانی آغاز شود.