تنش کوتاهمدت در بازار
آزاد شدن اموال بلوکه شده ایران تاثیری کوتاهمدت و بیشتر روانی بر بازار ایران خواهد داشت.
همانطور که میدانید قیمتها در بازار دو دستهاند؛ یک دسته قیمتهای واقعی و دستهیی دیگر قیمتهای حبابی که البته در بازار ایران قیمتها واقعی هستند (بازارهایی نظیر مسکن، بورس و ارز). بهدلیل اینکه
ما بهازای ارز و طلای موجود، ریال وجود دارد، بنابراین انتظار چندانی نمیرود که با آزاد شدن منابع ارزی بازار دچار تنش یا نوسانات ناگهانی شود.
در این روند بیشک شاهد نوسانات کوتاهمدت خواهیم بود ولی اینکه نوسانات برای مدت طولانی پایدار بماند بهطوری که بازار را تحتالشعاع خود درآورد، اتفاق نخواهد افتاد. از آنجاییکه در حال حاضر دولت و بانکها به بانک مرکزی بدهکارند همچنین باتوجه به خرج شدن بخش اعظمی از دلارهای بانک مرکزی، با برداشته شدن تحریمها و ورود تمامی دلارهای بلوکه شده به بانک مرکزی احتمال اینکه بانک برای جبران کمبودهای خود مقداری از این ارز جدید را به فروش رساند محتمل است که منجر به بالا رفتن پایه پولی شود. آنچه مسلم است اینکه دولت با سیاستگذاری درست نباید به بالا رفتن پایه پولی کمک کند بلکه باید با تقویت بازار سرمایه و بخشهایی که ضریب تکاثر پول در آن کم است به رشد و بازسازی بازار کمک کند. از دیگر موارد لازمالذکر، ضرورت مدیریت منابع آزاد شده است، بهطوری که به رشد اقتصادی وکاهش نرخ بیکاری کمک کند. در پی برداشته شدن تحریمهای مالی و عدم بلوکه ماندن منابع مالی با سرازیر شدن این منابع به کشور امکانات و منابع عظیمی دراختیار دولت قرار میگیرد که با مدیریت صحیح این منابع میشود شرایط بهتری را برای بخشهای مختلف بازار داخلی فراهم کرد همچنین
درراستای حفظ تعادل بازار در بحث عرضه و تقاضا در مورد ارز و طلا باید اهتمام لازم صورت گیرد.
سیاست دولت در سالهای اخیر کنترل تقاضا و پایین آوردن آن بوده که در نتیجه باعث شده بنگاهها با کمبود منابع مالی رو به رو شوند. اما با آزادسازی منابع بلوکه شده دولت باید منابع جدید را طوری مدیریت کند که به رشد اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری کمک کند و در یک کلام دیگر راههای بهانهگیری بسته میشود چون در نبود بحث تحریم، تصمیمسازی و مدیریت عقلانی است که مورد توجه قرار خواهد گرفت. از مباحث مهم دیگر در سیستم اقتصادی کشور تامین امنیت و آرامش در بحث سرمایهگذاری است که توجه ویژهیی را ازسوی سیاستگذاران میطلبد.
توجه و اعتماد به مقوله سرمایهگذاری خارجی ازسوی کشورهای دیگر فقط با ایجاد اطمینان درراستای امنیت سرمایهگذاری قابل دستیابی است، باید توجه داشت هنوز هم ایران و بسترهای سرمایهگذاری در آن احساس امنیت سرمایهگذار را تامین نمیکند. در مجموع از مهمترین مسائلی که باید به آن توجه ویژه شود مقاومسازی ساختارهای اقتصادی کشور است، آن چنانکه باید در گام نخست به سیاستگذاریهای غلط پایان دهیم و سعی در تولیدات شایسته و صادرات محور کردن محصولات تولیدیمان کنیم.