سرمایه گلوگاه اقتصاد ایران است
یک اقتصاددان و استاد دانشگاه گفت: گلوگاه اقتصاد ایران به صورت ساختاری سرمایه بوده و سرمایه تعیینکننده میزان رشد در کشور بوده است. میزان موجودی سرمایههای صورت گرفته میزان رشد اقتصادی را تعیین میکند. به گزارش ایرنا سیدمهدی برکچیان ادامه داد: میزان تقاضای داخلی برای بنگاههای داخل کشور تابعی از رشد ناخالص داخلی است. بهترین رشد سرمایهگذاری مربوط به نیمه نخست دهه هشتاد بود. در این دوره سالانه سرمایهگذاری 10درصد رشد داشته است. وی گفت: پس از نیمه اول دهه هشتاد هم اینک سالهاست که رشد سرمایهگذاری جز سال 93 منفی بوده و هر سال سرمایهگذاری کمتر از سال قبل بوده است. برکچیان به تشریح وضعیت رشد اقتصادی پرداخت و گفت: متوسط رشد تولید ناخالص داخلی در سه سال بعد جنگ تحمیلی به دلیل ظرفیتهای خالی در اقتصاد با رشد 10درصد مواجه بود. در دهه هفتاد رشد کشور کاهش یافته و به 2.4درصد رسید ولی در نیمه نخست دهه هشتاد بهترین دوره اقتصادی ایران بعد از انقلاب است تا جایی که رشد اقتصادی به 6درصد رسید. وی ادامه داد: از نیمه دوم دهه هشتاد با وجود افزایش درآمد نفتی به 4.4 کاهش یافته و در جریان تحریمهای ظالمانه نیز به منفی یک و هشت دهم رسید. تحولاتی که بعد از دهه دوم هشتاد در اقتصاد کشور ایجاد شد آثار منفی کوتاهمدت در اقتصاد نداشت بلکه انتطار میرود، امتداد این آثار را در سالهای پیش رو شاهد باشیم. این اقتصاددان افزود: تحلیل کارشناسان اقتصادی گویای این است که در صورت تحریم نشدن ایران نیز در نیمه دوم دهه 90 رشد اقتصادی به صفر میرسید. هم اینک تداوم افت رشد به یک نگرانی تبدیل شده چون اقتصاد ایرانی نمیتواند به راحتی به دورانی برگردد که به صورت مستمر شاهد رشد اقتصادی بود.
وی گفت: کل تولید در اقتصاد تابعی از فناوری، سرمایه و نیروی کار است و ایران در چند دهه گذشته به علت ساختار اقتصادی که داشته هیچگاه مشکلی در زمینه نیروی انسانی نداشته است ولی از نظر رشد بهرهوری وضع خوبی نداشتیم بهگونهیی که در سالهای 70 تا 90 متوسط رشد بهرهوری نزدیک به صفر بوده است. برکچیان گفت: با تغییر دولت احتمال بروز یکسری مشکلات در اقتصاد زیاد بود ولی تداوم دولت تدبیر و امید این امکان و ثبات را برای سرمایهگذاری در کشور فراهم کرد. در این میان برجام هم بسیاری از موانع اقتصادی را برطرف و امکان مبادلات تجاری با کشورهای مختلف جهان را فراهم کرد. وی ادامه داد: ظرفیت نیروی انسانی به لحاط انرژی، سن جوانی و تحصیلات یک فرصت کم نظیر است. برای راه انداختن یک کسب و کار باید توجه به یکسری محدودیتها و ملاحظات در چهار سال آینده اقتصاد داشته باشیم. هم اینک از نظر اقتصادی در نقطهیی هستیم که نسبت به شرایط خطیر اقتصادی که در چهار سال گذشته قرار داشتهایم بسیار پیشرفت کردهایم.