بازسازی و نوسازی صنعتی؛ مهم‌ترین ماموریت در پسابرجام
برجام دستاورد بزرگ دولت یازدهم بود ولی به دست آوردن مجدد بازارهای از دست رفته، بسیار سخت است و باید اعتماد از دست رفته مشتری را جلب کرد. شاید اگر این بازگشت سخت نبود، به سرعت شرکت‌های ایرانی در بازارهای بین‌المللی وارد می‌شدند و فضای از دست رفته را مجدد بازپس می‌گرفتند.
عضو هیات‌مدیره خانه صنعت و معدن ایران با اشاره به اینکه اعمال تحریم‌های مختلف بخش صنعت را متحمل مشکلات زیادی کرده بود، گفت: اگر بخواهیم پیش و پس از برجام را با یکدیگر مقایسه کنیم؛ باید اذعان کنیم که در حوزه سرمایه‌گذاری و کسب درآمدهای نفتی و غیرنفتی در دوران تحریم موانع فراوانی پیش‌رو بود.
آرمان خالقی ادامه داد: بسیاری از واحدهای صنعتی با رکود مواجه شدند و از حجم تولید به‌شدت کاسته شد. سهم بازار ایران در سطح بین‌المللی کاهش پیدا کرد و کشورهای رقیب توانستند جایگاه آن را در بازارها تصاحب کنند.
وی افزود: اما امضای برجام شرایط کشور را از منظر اقتصادی تا حد قابل توجهی بهبود بخشید. در زمان تحریم‌ها، با توجه به رکود شدیدی که بر بخش صنعت حاکم بود، بسیاری از واحدهای تولیدی در شرف ورشکستگی قرار گرفتند و حتی برخی هم تعطیل شدند. در این میان برخی واحدهای صنعتی فعال نیز با حداقل ظرفیت اسمی و واقعی خود اقدام به تولید کردند که با این حال وضعیت روشنی نداشتند.
به گفته عضو هیات‌مدیره خانه صنعت و معدن در دوران تحریم، امکان مبادلات پول با بسیاری از کشورها وجود نداشت، اما خوشبختانه پس از برجام در این حوزه ظرفیت‌های گسترده‌یی ایجاد شده است. بنابراین معتقدم شرایط امروز قابل مقایسه با شرایط ایران پیش از برجام نیست.
خالقی به تاثیرات برجام اشاره کرد و گفت: یکی از تاثیرات مشهود این توافق هسته‌یی، بازگشت مجدد صنایعی که قبل از برجام غیرفعال یا با ظرفیت‌های پایین مشغول به کار بودند به چرخه فعالیت که این امر هم تاثیر مثبتی در رشد اقتصادی خواهد داشت.
وی تصریح کرد: طبیعی است در زمانی که تحریم بودیم به دلیل محدودیت در دسترسی به مواد اولیه و برخی ملزومات تولید، تولیدی صورت نگیرد یا واحدهای تولیدی با ظرفیت پایین فعالیت کنند اما بعد از برجام این مشکلات تا حدودی برطرف شد. به بیان دیگر مسائل قبل از برجام هنوز بطور کامل رفع نشده است.
وی با اشاره به اینکه این توقع برای مردم به وجود آمده که بعداز برجام تمام مشکلات تولید رفع می‌شود، گفت: متاسفانه این انتظار ایجاد شده که بعداز توافق، چالش‌های تولید حل و شاهد رونق باشیم، درصورتی که باید ما بسترهای لازم داخلی را نیز فراهم کنیم. در واقع تجربه رکود سنگین و تورم بالا موجب شده رشد صنعتی با مشکلات عدیده‌یی دست و پنجه نرم کند که رفع کامل آنها نیازمند زمان بیشتری است.
عضو هیات‌مدیره خانه صنعت و معدن اظهار کرد: بازگشتن واحدهای تولیدی ایران به بازارهای بین‌المللی در شرایطی که ما از این بازارها کنار گذاشته شدیم بسیار مشکل است؛ چراکه به دست آوردن مجدد بازارهای از دست رفته، بسیار سخت است و باید اعتماد از دست رفته مشتری را جلب کرد. شاید اگر این بازگشت سخت نبود، به سرعت شرکت‌های ایرانی در بازارهای بین‌المللی وارد می‌شدند و فضای از دست رفته را مجدد بازپس می‌گرفتند.
خالقی با اشاره به طرح تسهیلات رونق تولید گفت: براساس این طرح در سال گذشته حدود 16 الی 17هزار میلیارد تومان منابع به واحدهای صنعتی تزریق شد جهت نوسازی خطوط تولیدی بنگاه‌های کوچک و متوسط تا تحولی در فناوری تولید ایجاد شود.
وی با تاکید بر اینکه بازسازی و نوسازی صنایع کشور به ویژه صنایع کوچک و متوسط یکی از مهم‌ترین ماموریت‌های پسابرجامی در صنایع کشور است، گفت: براساس گفته‌های مسوولان قرار است سال جاری هزار میلیارد تومان منابع مالی از سوی شبکه بانکی برای بازسازی و نوسازی واحدهای صنعتی تزریق شود.
عضو هیات‌مدیره خانه صنعت و معدن عنوان کرد: تخصیص این تسهیلات برای نوسازی و بازسازی فناوری واحدهای صنعتی می‌تواند تحولی بزرگی در بهره‌وری خطوط تولید و کاهش نرخ تمام‌شده ایجاد کند. البته جهت تحقق این امر در ابتدا دولت یا وزارت صنعت، معدن و تجارت باید واحدهای صنعتی که توجیه فنی و اقتصادی دارند و می‌توانند تولید رقابتی داشته باشند را شناسایی کند.
خالقی با اشاره به اینکه در حوزه صنایع پایه و تولید محصولات پایه از جمله مس، پتروشیمی، فولاد و آلومینیوم به عنوان صنایع پیشران هستند، گفت: رشد اقتصادی ما متکی بر صنعت نفت است و به نوعی موتور محرک کشور در دست نفت و مشتقات آن است. باید توجه داشت وقتی که موقعیت بالادستی در تامین نفت و گاز داشته باشیم، در مذاکرات آینده به عنوان دومین تولیدکننده نفت و نخستین دارنده ذخایر انرژی دنیا، دست بالاتری خواهیم داشت.
به گفته وی در رابطه با سایر صنایع همچون خودرو، صنعت ساختمان و لوازم خانگی این پتانسیل و ظرفیت وجود دارد تا با یک برنامه‌ریزی بلندمدت و مدیریت بهینه به خودکفایی رسیده و بتواند جایگزین صنایع پیشران شوند.
وی افزود: صنعت برنامه‌ریزی می‌خواهد و حتما باید برنامه‌ریزی بلندمدت داشته باشد تا با تغییرات دولت‌ها و مجلس‌ها، این برنامه‌ها تغییر پیدا نکند، پس برنامه باید تداوم داشته باشد. تا زمانی که حس ما خودکفایی باشد نه استفاده از مزیت‌های نسبی‌مان، نمی‌توانیم یک صنعتگر موفق باشیم.
عضو هیات‌مدیره خانه صنعت و معدن اضافه کرد: صنعت غذا یکی از صنایع دیرپای اقتصاد کشور است و جزو صنایع موفق ایران به خصوص در دو دهه گذشته محسوب می‌شود. در واقع صنعت غذا می‌تواند زنجیره ارزش افزوده از مزرعه تا سفره مصرف‌کننده را تشکیل دهد.
وی ادامه داد: صنایع غذایی ایران معدن طلایی است که در صورت توجه به آن می‌تواند به یکی از ارزآورترین صنایع کشور بدل شود، چرا که پتانسیل آن وجود دارد و تنها باید از آن حمایتهای لازم صورت گیرد تا بتوانیم به چنین نقطهیی برسیم.
وی در ادامه به صنعت پوشاک اشاره کرد و گفت: صنعت پوشاک نیز دیگر صنعتی است که به عنوان صنعت پیشران در اقتصاد کشور مطرح است و اگر مورد توجه و حمایت مسوولان قرار گیرد می‌تواند در بازارهای بین‌المللی و منطقه‌یی حرفی برای گفتن داشته باشد.
