پیمانکار حکم مرگ تاریخ در «چم‌شیر» را داد
«باوجود به انجام رسیدن تمام تعهدات از سوی هیات مطالعه و پژوهشکده باستان‌شناسی، مسوولان ساخت سد «چم‌شیر» توجهی به انجام تعهدات خود ندارند و حتی بیش از یک سال است که نسبت به تخصیص و تامین بودجه برای مطالعات باستان‌شناسی قدمی برداشته نمی‌شود.» به دنبال احداث سد و نیروگاه «چم‌شیر» در مرز دو استان کهکیلویه و بویراحمد و فارس در سال ۱۳۹۵ طرحی با عنوان «مطالعات باستان‌شناسی در محدوده سد چم‌شیر» در دستور کار پژوهشکده باستان‌شناسی و پژوهشگاه میراث فرهنگی قرار گرفت. در چارچوب این طرح و در محدوده دریاچه سد «چم‌شیر» بررسی باستان‌شناسی انجام شده و مطالعات پیشین در این محدوده بازنگری شدند حتی با اعلام پژوهشکده باستان‌شناسی در همین زمینه قرار شد تا محوطه‌هایی که قابلیت کاوش گسترده دارند پس از انجام گمانه‌زنی مقدماتی و برای کاوش گسترده ارزیابی و انتخاب شوند. محمدتقی عطایی سرپرست مطالعات باستان‌شناسی این طرح در این زمینه به ایسنا می‌گوید: «هیات باستان‌شناسی در زمستان ۱۳۹۵ مطالعات خود را که در دو مرحله برنامه‌ریزی شده بود، آغاز کرد. در مرحله نخست این مطالعات حدود ۱۴۰محوطه مورد شناسایی یا مطالعه قرار گرفت که دوره‌های پیش از تاریخ تا قاجار را شامل می‌شد همچنین ۳۰محوطه با قابلیت‌های فرهنگی متمایز تشخیص داده شد که در ۱۵محوطه آن گمانه‌زنی انجام و مشخص شد که این محوطه‌ها قابلیت کاوش‌های گسترده را دارند و باید پیش از آبگیری سد مورد کاوش قرار گیرند.» این باستان‌شناس ادامه می‌دهد: این در شرایطی است که اعلام شده سد چم‌شیر در نیمه دوم سال ۱۳۹۷ آبگیری می‌شود. او می‌گوید: در شرایطی که دریچه‌های سد برای آبگیری بسته می‌شوند در کمتر از یک هفته نخستین اثر تاریخی که در محوطه چم‌شیر زیر آب می‌رود، یک پل متعلق به دوران اسلامی است که از آن حتی در منابع تاریخی ایران نیز نام برده شده است و به مرور ۱۴۰محوطه تاریخی دیگر هم زیر آب می‌روند.
