آمریکا، کره شمالی و پایان هیاهوی «دیدار تاریخی»
دیدار دو ماه پیش رهبران پیونگ یانگ و واشنگتن منجر به تقویت احتمالات تنش زدایی میان دو طرف و گمانه تحول اساسی در مناسبات آمریکا و کره شمالی شد اما با گذشت زمان موانع پیش روی این تغییر جدی تر از همیشه به نظر می آید.
به گزارش ایرنا، دیدار «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا و «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی رخدادی بود که در میانه خردادماه امسال نگاه جهانیان را به خود دوخت؛ دیداری که از دیدی خوشبینانه انتظار می رفت به چند دهه تیرگی روابط دو کشور پایان دهد اما گویی این قصه سر دراز دارد.
به تازگی سازمان ملل متحد گزارشی منتشر کرده که بر اساس آن، کره شمالی فعالیتهای هسته ای و موشکی خود را متوقف نکرده است. به نوشته خبرگزاری «رویترز» این گزارش محرمانه که ظرف شش ماه گذشته از سوی ناظران و کارشناسان مستقل تهیه شده نشان می دهد که کره شمالی با زیر پا گذاشتن تحریم‌های سازمان ملل به فعالیتهای موشکی و هسته ای خود ادامه داده است.
با انتشار این خبر، مقامات کاخ سفید هر کدام به نوعی اقدامات کره شمالی را محکوم کردند. «جان بولتون» مشاور امنیت ملی ترامپ در این باره اظهار کرد کره شمالی تاکنون گام‌های لازم را برای خلع سلاح اتمی این کشور برنداشته است. در مقابل، برخی رسانه کره شمالی همچون روزنامه «رودونگ سیمون» به طور جدی ضرورت برداشته شدن تحریم‌های آمریکا را یادآور شدند. از این منظر در ادامه روند تنش زدایی با آمریکا، کره شمالی باید به صورت گام به گام از مزایای رفع تحریم‌ها بهره مند می شد.
به گفته مقامات کاخ سفید، رفع تحریم‌های متعددی که آمریکا از طریق قطعنامه‌های شورای امنیت بر کره شمالی تحمیل کرده از جمله اهرم‌هایی است که پیونگ یانگ را به سمت مذاکره با آمریکا سوق داده است. در حالی که کره شمالی مقتضیات زمانی و ضرورت گسترش مناسبات با جهان را دلیل روی آوردن به فرایند مذاکرات می دانند. افزون بر موضوع تحریم‌ها، خروج نظامیان ایالات متحده از مجاورت کره شمالی از دیگر انگیزه‌های روی آوردن مقامات پیونگ یانگ به مذاکره عنوان شده است؛ موضوعی که تحلیلگران احتمال وقوع آن را بسیار ضعیف می دانند.
در این میان، خلع سلاح کامل هسته ای و توقف فعالیتهای موشکی کره شمالی مهم‌ترین هدفی است که آمریکاییها دنبال می کنند. همچنین سیاست مهار چین یکی دیگر از اولویت‌های دولت ترامپ است که با توجه به الگوی رفتاری و تمرکز وی بر مسائل اقتصادی اهمیت می یابد. برخی می گویند با نزدیک شدن آمریکا به کره شمالی نه تنها امنیت متحدان آمریکا از قبیل ژاپن و کره شمالی حفظ می شود که فضای بازیگری و عرصه نقش آفرینی تجاری- اقتصادی بر پکن تنگ خواهد شد.
از گزارش اخیر سازمان ملل درباره تداوم فعالیتهای هسته ای و موشکی کره شمالی این طور بر می آید که رهبر کره شمالی حاضر نخواهد شد آن طور که کاخ سفید اراده
می‌کند از توان موشکی و هسته ای خود دست بکشد؛ توانایی که برای رسیدن به آن چند دهه زیر شدیدترین تحریم و تنگناها قرار گرفته است. ضمن این که نحوه برخورد ترامپ با برجام و بی اعتنایی کاخ سفید به هنجارها و تعهدات مسلم بین المللی، رهبر کره شمالی را در این مذاکرات
محافظه‌کارتر کرده تا با احتیاط بیشتر گام بردارد؛ موضوع مهمی که در سفر چند روز پیش «ری یانگ هو» وزیر امور خارجه کره شمالی به تهران برجسته تر مورد اشاره قرار گرفت.
در همین ارتباط «نوذر شفیعی» تحلیلگر مسائل بین المللی معتقد است امروز این سؤال در ذهن مردم کره شمالی شکل می‌گیرد که اگر قرار بود با آمریکاییها وارد مذاکره شویم چه دلیلی داشت طی این سال‌‌ها تحت تأثیر شدیدترین تحریم‌های آمریکا قرار بگیریم و همین طور اگر قرار بود خلع سلاح اتمی کامل شویم چه لزومی داشت این همه هزینه را بپردازیم.
از نگاه شفیعی، آن چیزی بر اساس خواست واشنگتن در نهایت باید اتفاق بیافتد این است کره شمالی خلع سلاح هسته ای شود یعنی بمب‌های اتمی خودش را محو کند و در مقابل آمریکاییها فقط روی کاغذ امنیت کره شمالی را تضمین می کنند. چه کسی حاضر است تاسیسات اتمی خودش را با یک برگه کاغذ که در شرایط بحرانی اهمیتی نخواهد داشت معامله کند؟ بنابراین به نظر می آید هنوز مبانی فکری رهبر کره شمالی در خصوص مذاکرات با آمریکا با یک ابهام استراتژیک مواجه هست و این ابهام را فقط گذشت زمان روشن می کند.
