کیوسک

ونزوئلا در بن بست مهاجرت

  لوموند:

این روزنامه در صفحه اول خود، گزارشی از بحران مهاجرت در ونزوئلا منتشر کرد. طبق این گزارش، به گفته آژانس مهاجرات سازمان ملل، خروج گسترده و دسته جمعی مردم ونزوئلا از این کشور در حال نزدیک شدن به نقطه بحرانی است. به گفته لوموند, بحران‌های اقتصادی و سیاسی در ونزوئلا باعث شده تا ساکنین این کشور به کشورهای همسایه مانند کلمبیا, اکوادور و پرو مهاجرت کنند.

گفته شده در روزهای آینده نشستی برای رسیدگی به این روند در بوگوتا، پایتخت کلمبیا برگزار شود.

در برزیل، مخالفان حضور مهاجران ونزوئلایی در مرز دست به راهپیمایی و تظاهرات زده و باعث شدند تا مهاجران عقب رانده شوند. پرو نیز قوانین ورود مهاجران ونزوئلایی را به کشور در ماه جاری میلادی سخت‌تر کرده است و یک قاضی در اکوادور روز جمعه قوانینی مشابه را برای ورود مهاجران ونزوئلایی اندیشید. آژانس مهاجرت سازمان ملل و آژانس عالی آوارگان این سازمان از کشورهای امریکای لاتین خواسته تا ورود مهاجران ونزوئلایی را به کشورهایشان تسهیل کنند؛ از ۲۰۱۵، بیش از ۱.۶ میلیون تن از ساکنان ونزوئلا از این کشور خارج شده‌اند.  جوئل میلمن، سخنگوی آژانس مهاجرت سازمان ملل در این باره گفت: اوضاع در ونزوئلا رو به وخامت است و نشانه‌هایی از هشدار اولیه دیده می‌شود. منابع مالی و ابزار مناسب برای رسیدگی به این بحران باید منسجم و در نظر گرفته شود.

  نیویورک تایمز:

یک سال از فرار اقلیت مسلمانان روهینگیا از میانمار می‌گذرد اما همچنان این آوارگان بر خلاف آنچه نظامیان میانماری ادعا می‌کنند تمایلی برای بازگشت از بنگلادش به کشورشان ندارند. آنطور که نیویورک تایمز نیز در صفحه اول خود گفته، یک سال از زمان آغاز فرار مسلمانان روهینگیا از میانمار و آزار و اذیت این جامعه اقلیت می‌گذرد. این آوارگان همچنان در بنگلادش به سر می‌برند. با وجود بیانیه‌های رسمی مقامات میانمار، این جامعه مسلمان اقلیتی امیدی به بازگشت به کشور میانمار ندارد.

یک سال پیش نیروهای نظامی میانمار عملیاتی را آغاز کردند که به فرار دسته جمعی هفتصد هزار تن از روهینگیاها منتهی شد. این افراد به سوی بنگلادش فرار کردند. به تازگی میانمار اعلام کرده است که آماده پذیرش مسلمانان روهینگیاست. اما این اردوگاه‌ها خالی از سکنه هستند.

تصور اینکه مسلمانان روهینگیا حاضر شوند به میانمار بازگردند، بسیار دشوار است. این مسلمانان می‌گویند قبل از بازگشت می‌بایست از امنیت شان مطمئن شوند. آنها همچنین خواستار دریافت مجوز برای بازگشت به بنگلادش در صورت تکرار آزار و اذیت از سوی نظامیان میانماری هستند.