بازداشت همکاران تیمور بختیار در تهران

بیست و هفتم مرداد 1346، عده‌ای در تهران به اتهام همکاری با تیمور بختیار بازداشت شدند. از جمله بازداشت‌شدگان صادق بهداد مدیر روزنامه یومیه جهان بود.

پس از برکناری بختیار از ریاست ساواک، به دستور شاه، ساواک بر مجموعه رفتار و فعالیت‌های بختیار نظارت داشت. بختیار آزادانه و بی‌محابا با محافل و نمایندگان سیاسی برخی کشورهای خارجی مقیم تهران ملاقات‌های پرسروصدایی می‌کرد و در این ملاقات‌ها از دولت انتقاد می‌کرد.

پس از مدتی بختیار که به دلیل طرح حضورش در قدرت در دیدار با جان اف کندی، مورد غضب شاه قرار گرفته بود، از ایران تبعید شد. او تهران را به مقصد رم ترک کرد و مدتی بعد عازم سویس و ژنو شد. شاه که از فعالیت‌های بختیار در خارج از کشور اخبار و گزارش‌هایی در اختیار داشت، در مهر ۱۳۴۱ او را بازنشسته کرد و در همان حال اعلام شد که از آن پس او برای زندگی در خارج از کشور می‌تواند صرفاً از گذرنامه عادی استفاده کند. بختیار نیز مخالفت خود را با شاه و حکومت پهلوی علنی کرد و با استفاده از تماس‌هایی که طی کار در ساواک به دست آورده بود به برقراری ارتباط با مخالفان ایرانی شاه در اروپا، عراق و لبنان دست زد. او با رضا رادمنش، دبیرکل حزب توده و نیز با محمود پناهیان وزیر جنگ دولت فرقه دموکرات آذربایجان که پس از خروج نیروهای شوروی از ایران طی جنگ جهانی دوم از ایران فراری شده بود ملاقات کرد.

در خرداد ۱۳۴۶ و در جریان سفر شاه به آلمان غربی، پلیس این کشور اتومبیل بدون سرنشینی حامل ده‌ها کیلو بمب کشف کرد و بختیار متهم شد که در این توطئه دست داشته است؛ البته گزارش‌هایی نیز وجود دارد که این توطئه را ساختگی و سازماندهی‌شده توسط ساواک و سفارت ایران در آلمان می‌داند. ژنرال احمد حسن البکر، رییس‌جمهوری وقت عراق برای دیدار بختیار به ژنو رفته و پیام داد که دولت عراق با کمال افتخار به ژنرال بختیار گذرنامه سیاسی اعطا کرده و تا هر زمانی که او بخواهد در کشور عراق مورد پذیرایی قرار خواهد گرفت. دولت ایران پرونده سپهبد تیمور بختیار را به اتهام خیانت به میهن به دادرسی ارتش محول کرد و روز سی و یکم شهریور ۱۳۴۸ دادگاه عالی شماره یک دادرسی ارتش به پرونده وی رسیدگی و غیابا بختیار را به اعدام محکوم کرد. سرانجام در ۱۶ امرداد ۱۳۴۹ ماموران عملیاتی ساواک موفق شدند تا او را در یک شکارگاه در استان دیاله و زیر نگاه چند محافظ عراقی او، به قتل برسانند. ترور وی توسط یکی از دوستان مورد اعتمادش که از تطمیع‌شدگان ساواک بود انجام شد. ضارب ۴۸ ساعت پس از ترور توسط ماموران عراقی دستگیر، شکنجه و نهایتاً اعدام شد.