سهم مردم در هزینههای درمانی چقدر است
معاون کل وزارت بهداشت ضمن تشریح ابعاد پوشش همگانی سلامت، درباره وضعیت پرداختی مردم در هزینههای سلامت و همچنین هزینههای فقرزای سلامت توضیح داد.
ایرج حریرچی اظهار کرد: پوشش همگانی سلامت و تاثیر مراقبتهای بهداشتی اولیه بر آن، موضوع مورد تاکید سازمان جهانی بهداشت در سال جاری است. او افزود: پوشش همگانی سلامت به این معناست که همه مردم بدون ملاحظات قومی، اقتصادی و جغرافیایی بتوانند همه خدمات سلامت مورد نیاز اعم از پیشگیری، ارتقا، درمانی، توانبخشی و حتی طب تسکینی را هر موقع و هر جایی که نیاز دارند با کیفیت مناسب و بدون سختی مالی دریافت کنند.
وی در ادامه افزود: متاسفانه طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت هنوز نیمی از مردم جهان به این پوشش دسترسی پیدا نکردهاند و سالانه صد میلیون نفر به دلیل هزینههای مربوط به سلامت به زیر خط فقر شدید میروند.
معاون کل وزارت بهداشت با اشاره به اینکه دو موضوع مهم هزینههای سلامت و کیفیت خدماتی که ارایه میشود همواره مورد بحث و مداقه بوده است، گفت: امسال سازمان جهانی بهداشت، پوشش همگانی سلامت و تاثیر مراقبتهای بهداشتی اولیه بر آن را مورد تاکید قرار داده است. به گفته حریرچی، مراقبتهای اولیه بهداشتی، مراقبتهایی است که نقطه تماس اول مردم چه سالم و چه بیمار در حوزه سلامت است و تمام خدمات بهداشتی درمانی را یا سیستم بهداشتی درمانی خودش ارایه میکند یا در سطوح بعدی ارجاع میدهد تا مردم از خدمات بهداشتی درمانی با کیفیت بهرهمند شوند.
معاون کل وزارت بهداشت خاطرنشان کرد: پوشش همگانی سلامت سه بعد دارد که بعد اول آن خدمات سلامت تحت پوشش است. بعد دوم تعداد افراد تحت پوشش بیمه و بعد سوم میزان سختی مالی هزینههای کمر شکن فقرزای سلامت هستند که خوشبختانه در بعد اول بیش از ۹۹ درصد خدماتی که در دنیا ارایه میشوند در کشور ما هم ارایه شده، البته ممکن است گاهی مشکلاتی در توزیع جغرافیایی داشته باشیم.
او در ادامه اظهار کرد: قسمت دوم که مربوط به افراد بیمه شده است، در حال حاضر ۹۳ درصد مردم بیمه هستند که نسبت به ۸۳.۶ دهم درصد قبلی رقم خوبی است، اما هنوز ۷ درصد مردم بیمه نیستند.
حریرچی در پایان گفت: حمایتهای مالی موضوع سوم است که بعد از طرح تحول سلامت، پرداختی برای هزینههای درمانی از ۵۸ درصد در سال ۸۹، به بالای ۵۴ درصد در سالهای منتهی به ۹۲ رسید و در سال ۹۵ نیز به ۳۵.۳ دهم درصد که رقم قابل توجهی است، کاهش داشته و میزان هزینههای فقرزا که قبلا ۸۳ درصد بوده الان به ۵۰ صدم درصد رسیده که نسبت به کشورهای دیگر رقم قابل قبولی است، اگر چه باید تلاش کنیم که آن را به صفر برسانیم.