«دویغولار» موسیقی راک آذری منتشر شد

آلبوم «دویغولار» در سبک راک و به زبان آذری منتشر شد. در این مجموعه به آهنگسازی و ترانه‌سرایی فرهاد امیری و خوانندگی سینا صالحی، قطعاتی اجتماعی شنیده می‌شوند. نخستین آلبوم امیری با نام «دونگه» در سال ۹۵ منتشر شد؛ آلبومی با قطعات راک آذربایجانی که مورد استقبال مخاطبان واقع شد، اما امیری در اثر جدید خود برخلاف «دونگه»، بی‌پرده و عریان دردهای روزگار خویش را با کلام و ملودی فریاد می‌زند؛ از سیل ویرانگر سال ۹۶ در آذرشهر که بسیاری را بی‌رحمانه به کام مرگ کشاند تا کودکان کار و انسان در بند و گرفتار این روزگار و... این آلبوم با به کار گرفتن ملودی ویژه و کلام صریح و در عین حال ساده، سعی دارد اندیشه انسان متاثر از بافت اجتماع روشن و تاریک کنونی خود را روایت کند. انسانی که هر چه روشن بیندیشد باز هم رگه‌هایی از تاریکی و یأس را از اجتماع خود در اندیشه‌اش دارد. آهنگساز این اثر در خصوص آلبوم جدید خود گفته است: «همواره یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های زندگی هنری من، تاثیر درست و مثبت گذاشتن در مخاطب بوده و این تعهد و رسالت فرهنگی، گاه اهمیت جدی‌تری نسبت به نوازندگی و آهنگسازی داشته است. اینکه یک هنرمند سطح کار خود را برای پذیرفته شدن تا سلیقه عموم جامعه و حتی پایین‌تر از آن، تنزل دهد اتفاق ناخوشایندی است. یک موزیسین آگاه و بیدار در هر سبکی و در هر جغرافیا و زمانی، ضمن گرفتن تاثیر از سطوح مختلف جامعه، باید با به‌کار بستن دانش و تلفیق ذوق و قریحه موسیقایی خود، کاری را خلق کند که آگاهی و امید بیشتری را برای مردم روزگار خود به ارمغان آورد.» شاید به همین دلیل در «دویغولار» برخلاف «دونگه» که راک آذربایجانی بود، ما شاهد راک خالص‌تری هستیم که تنها به زبان آذری روایت می‌شود و نه از نغمه‌های فولکلور آذربایجان، خبری هست و نه سازهای آذری! گویی آهنگساز، افق‌های دورتری را به تماشا نشسته است و راک را وسیله‌ای برای اعتراض و البته به دنبال آن اصلاح می‌داند. بطوری که خود معتقد است اگر به جای کلام آذری در این آلبوم ازکلام فارسی استفاده می‌شد، کار با «پرشین راک» هیچ تفاوتی نداشت.  فرهاد امیری همچنین در مورد سبک راک توضیح داده است: «اولین‌بار کنسرت رسمی راک به همت هنرمند پیشکسوت، کاوه یغمایی در سال ۷۳ با مجوز اداره فرهنگ و ارشاد به روی صحنه رفت. از آن زمان تاکنون بسیاری دیگر از هنرمندان فعال در این سبک، کنسرت‌ها و آلبوم‌های فراوانی را منتشر کرده‌اند و با توجه به مشخصه‌هایی که این سبک از موسیقی دارد آن را از موسیقی عامه‌پسند جدا می‌کند و مانند دیگر سبک‌های خاص موسیقی، مخاطبان ویژه و خاص خود را هم می‌خواهد و نمی‌توان انتظار فروش بالای بلیت و سالن پُر در کنسرت‌ها و همچنین تجدید نشر در آلبوم‌های راک را داشت اما آنچه کار را برای این سبک موسیقی دشوار می‌کند، عدم وجود فضای مناسب و مطلوب برای تبلیغ و معرفی کار، عدم توجه و حمایت رسانه و گاهی به رسمیت نشناختن این سبک، توسط مسوولان فرهنگی است.» این آلبوم با هشت قطعه با خوانندگی سینا صالحی و نوازندگی وحید جدیری (درامز)، میلاد عینی (گیتار بیس)، صابر حسین‌بابایی (گیتار الکتریک)، فرید علی‌زاده (گیتار آکوستیک)، امین مرادخانی (کیبورد و پیانو) و فرهاد امیری (آهنگسازی، ترانه‌سرایی و سولو گیتار) منتشر شده است.