«خاک سرد، خاک سرخ» روایت جزیره تنهایی زنان
نمایشگاه «خاک سرد، خاک سرخ» با آثاری از تهمینه منزوی با نگاهی به جزیره هرمز و جزیره سوالبرد و با محوریت زنان، این روزها در گالری راه ابریشم برگزار است. این نمایشگاه که روز جمعه (۱۵ شهریور ماه) افتتاح شد و تا دوم مهر ماه ادامه دارد. این هنرمند درباره اجرای پروژه «خاک سرد، خاک سرخ» گفت: «این پروژه را در جزیره‌ای در جنوب ایران آغاز کردم؛ جزیره هرمز با وسعت ۴۲ کیلومتر مربع و جمعیتی حدود ۶ هزار نفر. در هرمز کوه‌ها پوشیده از سنگ‌های رسوبی‌اند و لایه‌های گدازه‌های آتش‌فشانی خاک را سرخ می‌نمایانند. خاک سرخ هرمز نه فقط زیبا و افسونگر است، بلکه قابل خوردن و زمانی نه چندان دور منبع ثروت این جزیره بوده است. زمانی صادرات خاک، ثروت هنگفتی را برای ساکنان این جزیره به ارمغان می‌آورد. هرمز، نه فقط بومیان خود را ثروتمند می‌کرد، بلکه سهم بسزایی در چرخه اقتصاد کشور داشت؛ اما اکنون به یکی از محروم‌ترین مناطق ایران تبدیل شده است. در حال حاضر، عمده درآمد جزیره از صنعت گردشگری است که اغلب توسط زنان اداره می‌شود. زنانی که دست‌سازه‌های خود را در نزدیکی ساحل به گردشگرانی از پایتخت می‌فروشند. ویژگی‌های این جزیره مرا بر آن داشت تا پروژه‌ام را در مقیاسی بزرگ‌تر دنبال کنم و درصدد یافتن مکانی برآمدم که در تقابل با هرمز باشد. جزیره سوالبرد در شمال نروژ که حدود دو هزار نفر سکنه دارد، مشخصاتی که به دنبالش بودم را دارا بود. دو جزیره هرمز و سوالبرد در گذشته مناطق استراتژیکی محسوب می‌شدند. هرمز پیش از انقلاب منطقه‌ای پررفت و آمد و البته دوره‌ای هم مستعمره پرتغال بود؛ بخش بزرگی از سوالبرد نیز تبعیدگاه و منطقه مانور روسیه بوده است. از سال ۱۹۰۷ میلادی، استخراج زغال‌سنگ منبع اصلی درآمد این جزیره بوده، بعدها و از سال ۱۹۳۵ صنعت گردشگری نیز در آن رونق یافته.»
