نمایشگاهی با چراغ‌های خاموش

«ماه صورتی»، عنوان نمایشگاه آثار نقاشی مهدی دشتی است که این روزهای در گالری سیحون برگزار است. این نمایشگاه تلاش دارد تا در فضایی سورئال واقعیت‌های تلخ دنیای امروز را از فقر و مشکلات اقتصادی گرفته تا تنهایی‌های مردم به تصویر بکشد. مهدی دشتی، هنرمند نقاش درباره ایده اصلی نمایشگاه «ماه صورتی» می‌گوید: سال ۹۱ نمایشگاهی برگزار کرده بودم و در ادامه آن کارهایی را اتود زدم که به دلایلی به مدت پنج سال نتوانستم آنها را تکمیل کنم تا اینکه تصمیم گرفتم آنها را دوباره با شکل و تکنیک‌های متفاوتی اجرا کنم. او درباره آثار ارایه شده در این نمایشگاه نیز توضیح می‌دهد: بطور کلی از دو عنصر انسان و معماری استفاده می‌کنم. خانه‌ها به حالت پله پله روی هم سوار هستند؛ خانه‌هایی با پنجره‌های خاموش و تاریک که نوعی فرسودگی و ریختگی را روایت می‌کنند. در واقع شهری را به تصویر می‌کشم که زنده نیست. دشتی درباره دلیل خاموش بودن چراغ‌های خانه‌های شهری که به تصویر می‌کشد، اظهار می‌کند: خالی بودن خانه‌ها شاید نشانگر مردمی هستند که به آنها اهمیت داده نمی‌شود. آدمی که در بعضی از کارها با عنصر معماری که همان اجتماع است، ارتباط دارد نشانگر مجموعه تاثیراتی است که اجتماع بر آن آدم می‌گذارد. در واقع در تمام آثار، تلاش کردم تاثیر اجتماع و شهر را بر انسان‌ها جست‌وجو و به تصویر بکشم. این هنرمند نقاش رویکرد نمایشگاه «ماه صورتی» را اجتماعی عنوان می‌کند و می‌گوید: هدفی که دنبال آن بودم بیشتر فقر و مسائل مالی است و اینکه این مشکلات چه تاثیری روی آدم‌ها می‌گذارد و زندگی آنها را چقدر تغییر می‌دهد.  او همچنین در پاسخ به این پرسش که چرا واقعیت‌های اجتماعی را در فضایی سورئال به تصویر کشیده است، با بیان اینکه «در این نمایشگاه قوانین رعایت نشده است»، توضیح می‌دهد: فضای سورئال این امکان را می‌دهد که مفاهیم بیشتری به تصویر کشیده شود و از سوی دیگر می‌تواند با مخاطبان بیشتری نیز ارتباط برقرار کند. من آن بخشی که بر عهده‌ام بود یعنی خلق اثر را انجام داده‌ام و اینکه چقدر در بیان اهدافم موفق بوده‌ام را باید مخاطب بگوید.