برای استفاده از تجهیزات مخابراتی تولید داخل، باور جدی وجود ندارد

رییس سندیکای صنعت مخابرات ایران با بیان اینکه باور جدی در استفاده از تجهیزات مخابراتی تولید داخل در میان اپراتورها وجود ندارد، خواستار افزایش تعرفه واردات این تجهیزات شد. فرامرز رستگار در گفت‌وگو با مهر وضعیت تولید تجهیزات مخابراتی و نحوه استفاده ازاین تجهیزات را در زیرساخت‌های ارتباطی کشور تشریح کرد. وی در پاسخ به این سوال که در حال حاضر صنعت تجهیزات مخابراتی کشور امکان برطرف کردن چه میزانی از نیازمندی‌های تجهیزاتی کشور در بخش‌های ثابت و سیار را دارد، گفت: «در حال حاضر از نظر سطح فناوری، صنایع مخابراتی کشور برای تجهیزات و نرم‌افزارهای مورداستفاده در شبکه تلفنی ثابت به ۷۰ درصد و در شبکه‌های سیار و پهن باند به ۳۰ درصد خوداتکایی رسیده است. این بدان معنی نیست که واقعا ۷۰ درصد تجهیزات شبکه ثابت یا ۳۰ درصد سیستم‌های شبکه‌های سیار و پهن باند از تولیدات داخلی خریداری می‌شود، آنچه اعداد و ارقام نشان می‌دهد حاکی از این است که هنوز باور جدی در اپراتورها برای استفاده کامل از محصولات داخلی به وجود نیامده است و فعلاً در توسعه‌های خود به صورت ترکیبی از محصولات داخلی و خارجی استفاده می‌شود. البته همه مشکل از سمت اپراتورها (خریداران) نیست؛ تولیدکنندگان داخلی تمام توان خود را صرف فعالیت‌های فنی، تحقیقاتی و تولیدی می‌کنند و کمتر به موضوعات مربوط به بازاریابی می‌پردازند و مانند کمپانی‌های خارجی قادر به جذب مخاطب نیستند.» رستگار درباره اینکه برخی مسوولان این حوزه ادعا می‌کنند از تمام ظرفیت تولیدکنندگان داخلی در پروژه‌های مخابراتی استفاده کرده‌اند، گفت: «اینکه مسوولان مربوطه در حوزه فاوا ادعا می‌کنند از تمام ظرفیت تولیدکنندگان داخلی استفاده کرده‌اند، مورد به مورد متفاوت است. برخی از اپراتورهای ارتباطی باور بیشتری به تولیدات داخلی دارند و فرصت‌های بهتری را برای تولیدکنندگان فراهم می‌کنند، اما برخی سختگیری‌های خاص خود را دارند و پس از رفع بهانه‌های مربوط به کیفیت، مسائلی مانند قیمت، زمان تحویل، نبود آزمایشگاه‌های مجهز در کشور برای تست را مطرح و لذا با احتیاط بیشتری محصولات داخلی را مصرف می‌کنند. بنابراین از وضعیت موجود رضایت کاملی وجود ندارد. ولی در سال ۹۷ که سال حمایت از کالای ایرانی نامگذاری شده بود نارضایتی تولید‌کنندگان قدری کاهش یافت و با نظارت‌های دقیق‌تر سازمان تنظیم مقررات ارتباطات در ارزیابی شش‌‌ماهه اپراتورها وضعیت رو به بهبود است و برای سال ۹۸ امید به خرید تولیدات داخلی افزایش یافته.» وی درباره گزارشی مبنی بر ضعف برخی محصولات داخلی در کسب تاییدیه‌های فنی لازم برای استفاده در زیرساخت مخابرات کشور گفت: «اینکه مسوولان شرکت ارتباطات زیرساخت اظهار می‌کنند که برخی محصولات داخلی تاییدیه‌های فنی لازم را برای استفاده در شبکه زیرساخت مخابرات کشور دریافت نکرده‌اند، مطلب اشتباهی نیست. قرار نیست در کوتاه‌مدت تولیدات داخلی تمام نیازهای ارتباطات زیرساخت که شبکه‌ای پهن باند است را جوابگو باشد و نداشتن تأییدیه هم به معنی ضعف در سیستم‌های طراحی و تولیدشده نیست، بلکه در کشور آزمایشگاه‌های مجهز به تست فناوری‌های پیشرفته به‌طور کامل وجود ندارد و سندیکا قبلاً این مورد را به وزیر ارتباطات و رییس مرکز تحقیقات مخابرات ایران به صورت مکتوب اعلام کرده است.» رستگار در مورد اهداف و برنامه‌‌ریزی‌‌ها برای افزایش میزان داخلی‌‌سازی تجهیزات موردنیاز شبکه مخابراتی کشور توضیح داد: «سندیکای صنعت مخابرات ایران از یک طرف توانمندی‌های تولید داخلی خود را تنظیم و هر شش ماه یک‌بار به‌روز‌رسانی و در سامانه خود و وزارت صنعت اعلام می‌کند، از طرف دیگر مطالعه بازار برای فناوری‌های گوناگون انجام داده و با هماهنگی وزارت صنعت و همچنین وزارت علوم نمایشگاه‌های معکوس (اعلام نیاز) برگزار شده و بر همین اساس در سال گذشته ۴۰ دستاورد در فناوری‌های پیشرفته ICT را داشته است. برای سال ۹۸ نیز تولیدی شدن ۴۰ دستاورد سال گذشته از طریق اعضای تولیدی سندیکا برنامه‌ریزی شده و پس از اطمینان از کیفیت و کمیت تولیدات با همکاری وزارت صنعت، واردات محصولات مشابه از خارج منع یا لااقل محدود می‌شود. برای رقابت‌پذیری محصولات داخلی از نظر قیمت نیز خواستار افزایش تعرفه واردات در سطح استانداردهای جهانی شده‌ایم زیرا حتی در کشورهای صنعتی تعرفه واردات محصولات مخابراتی بالای ۳۵ درصد است. در صورتی که در ایران متوسط تعرفه گمرکی وسایل مخابراتی در حدود ۲۰ درصد است و چون حقوق و عوارض گمرکی با نرخ ارز رسمی محاسبه می‌شود، عملاً ارزش تعرفه به ۱.۳ کاهش یافته و رقابت قیمتی را بسیار دشوار کرده است. ضمن اینکه هزینه‌های خارج از کنترل تولیدکننده مانند بیمه تأمین اجتماعی، مالیات بر ارزش افزوده، نرخ ارز برای خرید مواد اولیه که گاهی گران‌تر از ارز برای کالای وارداتی است به اپراتورها این فرصت را می‌دهد که با وجود کیفیت و ظرفیت داخلی، مسائلی از قبیل نداشتن مجوز و بودجه برای خرید محصول ایرانی با قیمت بالاتر از خارجی را مطرح و زمینه خرید خارجی را فراهم می‌آورند.»