برای شاعری که مرگش را پیش‌بینی کرد...

نشست تخصصی «نگره‌های داستانی در غزل حسین جلال‌پور» از سری ویژه‌ برنامه‌های جایزه ملی دکتر حسین جلال‌پور (جایزه مستقل غزل) با حضور شاعران و غزل‌سرایان کشوری روز پنجشنبه، ۱۲ دی‌ماه در بندر گناوه برگزار شد. احمد فریدمند در خصوص نگره‌های داستانی در مجموعه‌ شعر «کلاغ بعد از باغ» حسین جلال‌پور با خوانش غزلی از زنده‌یاد حسین‌پور به تحلیل روایی آن‌ پرداخت. او خط روایی غزل جلال‌پور را نظیر غزل حافظ دانست؛ اما با ذکر این نکته که در ادبیات کلاسیک خط روایی منهای منظومه‌ها (منظومه کلاسیک و منظومه نو) نمود پر رنگی ندارد و بر جوهره شعر غلبه می‌کند. فریدمند با بیان اینکه شاعر در بخشی از این مجموعه‌ شعر بالانس‌ها و تکنیک‌هایی که در هوای شاعرانگی با غلبه بر جوهره شعر به‌ کار برده، بسیار بدیع و جاندار است، افزود: جلال‌پور با غزل گره روانی خودش را گشوده است؛ چراکه شاعر-راوی درمانگر خوبی است که توانسته در برخی از غزل‌هایش خوب ظاهر شود. بدیهی است هر هنری گره‌گشای روانی هنرمند چه در شعر، چه در نقاشی و چه در آواز و... است. این شاعر با بیان اینکه بعد از مطالعه مجموعه غزل‌های جلال‌پور به این نکته رسیده است که اغلب غزل‌های وی دارای ردیف هستند، این امر را نقطه ضعف روایت در غزل وی دانست. نکته‌ای که با واکنش برخی منتقدان حاضر در جلسه روبرو شد و آنها معتقد بودند که ردیف با روایت در غزل منافاتی ندارد. هرچند این شاعر گذر از پای‌بندهای ساختاری شعر کلاسیک همچون قافیه و عروض را ضرورت شعر مدرن دانست که در این مورد نیز حسن صادقی‌پناه از داوران حاضر در نشست با ذکر این نکته که وقتی کسی نمی‌خواهد ساختارهای خاص غزل را رعایت کند چه ضرورتی دارد غزل بگوید، ساختارشکنی‌های نامرسوم در این قالب را (به‌ویژه در شعر برخی جوانان) مورد انتقاد قرار داد. از دیگر نکات مطرح‌ شده در این نشست روایت‌پسندی ذاتی انسان بود که فریدمند با اشاره به آن، خاطرنشان کرد: انسان ذاتاً روایت‌پرور و روایت‌دوست است. ادبیات با نوشتن و سرودن از این ساختار استفاده می‌کند. محمدسعید میرزایی شاعر نیز در این نشست گفت:مگر  در جهان چند شاعر داشتیم که مرگ خودش راپیش بینی کرد ؟یکی از آنها حسین جلال‌پور بود.