بازی دوسر برد شیل به‌دنبال موافقتنامه چین و امریکا
بررسی مفاد مربوط به حوزه انرژی توافقنامه تجاری بین امریکا و چین نشان می‌دهد، این توافقنامه بیش از آنکه به نفع چشم بادامی‌ها باشد منافع امریکا را در کوتاه‌مدت و بلندمدت تامین می‌کند. به گزارش مهر، پس از کش و قوس فراوان بین امریکا و چین که با وضع تعرفه دولت ترامپ برای برخی از کالاهای وارداتی چین از سال ۲۰۱۸ میلادی شروع شد، بالاخره هفته گذشته فاز نخست یک توافقنامه بین این دو کشور امضا شد. به عقیده بسیاری از کارشناسان سنگینی کفه ترازوی این توافقنامه بیشتر به نفع ایالات متحده امریکا و دولت ترامپ است تا چین. مفاد این توافقنامه از جنبه‌های متفاوت قابل بررسی است اما از نقطه نظر انرژی با رجوع به ضمیمه ۶.۱، تعهد چین برای واردات ۵۲.۴ میلیارد دلار محصولات انرژی طی دو سال آینده میلادی مشهود است.
چینی‌ها چه میزان گاز مصرف می‌کنند؟
با نگاهی به آمار گمرک چین مشخص می‌شود که از کل مصرف ۲۸۰ میلیارد دلاری گاز در چین، در سال ۲۰۱۸ میلادی، سهم واردات گاز به چین ۹۰ میلیون تن بوده که از این رقم ۵۳ میلیون تن به صورت ال ان جی (گاز مایع) و بقیه از طریق خط لوله بوده است (حدود ۱۲۲ میلیارد مترمکعب) . پیش بینی می‌شود این رقم مصرف گاز در چین برای سال جاری میلادی به بیش از ۱۳۵ میلیارد مترمکعب برسد که نسبت به سال گذشته افزایش ۱۰.۶ درصدی را نشان می‌دهد. از سوی دیگر به دلیل افت تولید گاز در داخل چین، سال ۲۰۱۸ میلادی بالغ بر ۴۴ درصد گاز مصرفی در چین از طریق واردات تامین شد که بررسی‌ها نشان می‌دهد این رقم در سال ۲۰۲۰ میلادی به بیش از ۵۰ درصد افزایش می‌یابد. برآیند بررسی میزان تولید، مصرف و واردات گاز در چین تنها موازنه بین تولید و واردات بود، اما چین با توجه به مقررات آلودگی هوایی در حال گذار از زغال سنگ به گاز است که قیمت‌های پایین گاز در سال گذشته این روند را تسریع نیز کرده است؛ البته کاهش رشد اقتصادی از جهتی سعی در کاهش این سرعت برای جایگزینی گاز با زغال سنگ دارد. به هر ترتیب پیش بینی «گزارش توسعه گاز طبیعی چین برای سال ۲۰۱۹ میلادی» برای سال‌های ۲۰۲۰، ۲۰۳۰ و ۲۰۵۰ میلادی به ترتیب ۱۰، ۱۴ و ۱۵ درصد کل انرژی است و یک برنامه هم برای افزایش تولید و کاهش رشد مصرف در این گزارش مدنظر گرفته شده است.
به هر حال بیشتر کارشناسان رقمی در حدود ۵۰۰ تا ۵۴۰ میلیارد مترمکعب را در سال ۲۰۵۰ میلادی برای مصرف گاز چین پیش بینی می‌کنند.
به این ترتیب می‌توان گفت که چین به گاز احتیاج دارد و ظرفیت پذیرش گاز از امریکا را دارد؛ هرچند که همه نیاز خود را از این روش نمی‌تواند تامین کند چون بخش زیادی از واردات گاز چین طی قراردادهای بلندمدت با کشورهای مختلف بسته شده‌اند. محمد دیالمی، کارشناس انرژی با تاکید بر اینکه واردات گاز چین از امریکا، بیش از آنکه برای چینی‌ها مهم باشد، برای امریکایی‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است، گفت: علت این اهمیت بیشتر برای امریکایی‌های این است که بخش زیادی از گاز امریکا به صورت گازهای همراه است که با نفت و نفت شیل تولید می‌شود. از آنجایی که امریکا ظرفیت مایع‌سازی محدودی برای گاز دارد، در حال حاضر اغلب این گاز را می‌سوزاند وهمانطوری که مشاهده می‌شود قیمت گاز در هنری هاب حتی در سرمای زمستان به بیش از ۲ دلار و شصت سنت نرسید. به گفته وی؛ امریکا در سال ۲۰۱۹ میلادی سرمایه‌گذاری زیادی در صنعت مایع‌سازی گاز کرده است و از آنجایی که چین در حال تبدیل شدن به بزرگ‌ترین وارد‌کننده ال ان جی است، امریکا در صادرات گاز مایع به چین می‌تواند گوی را از ژاپن برباید. به همین دلیل امریکا نیاز به تضمین بازار هدف خود دارد. دیالمی با اشاره به اینکه کنترل انرژی چین می‌تواند دستی برتر در معاملات سیاسی به امریکا بدهد، ادامه داد: واردات ال ان جی تنها نمی‌تواند تعهدات چین را در توافقنامه بین این کشور و امریکا به اجرا دربیاورد پس چین باید نفت را نیز از امریکا بخرد. امریکا که به لطف انقلاب شیل توانسته از فشار واردات نفت خام به خصوص از مناطق پر تنش مثل خاورمیانه بکاهد، هم‌اکنون بدنبال یافتن سهم خود در بازار است. از آنجایی که چین بزرگ‌ترین وارد‌کننده نفت خام در سال گذشته میلادی بود، پتانسیل بازاری بسیار پر امید برای امریکا می‌تواند باشد.
