مدافعان سلامت؛ زندگی روی خط نبرد
گلی ماندگار| این روزها زندگی همه ما با کرونا گره خورده است. با آمارهای مرگ و میری که هر روز یک بار اعلام میشود، تعداد مبتلایانی که هر روز بیشتر میشوند و افرادی که همچنان در خطر ابتلا قرار دارند و جامعهای که انگار نمیخواهد یا نمیتواند عمق فاجعه کرونا را درک کند. در این بین اما مساله مهم خستگی و بیماری کادر درمان است، همانها که 9 ماه تمام از جان و دل مایه گذاشتند و از بیماران کرونایی در بیمارستانها پرستاری کردند تا بهبود پیدا کنند. همانها که جانشان را کف دست گرفتند و بیچشمداشتی برای بیماران تلاش کردند، همانها که حتی حقوقشان را هم به موقع نگرفتند، مجبور شدند ماهها از دیدن عزیزانشان محروم شوند تا به آنها گزندی نرسد و از طرفی بیماران را تنها رها نکرده باشند. خیلی از این پرستاران در شیفتهای 18 ساعته کار کردند و گاهی از خستگی کنار دیوار راهروهای بیمارستان از هوش رفتند. خیلی از آنها در این راه جان باختند و در تمام این مدت تنها خواستهشان از مردم این بود که از رفت و آمدهای غیر ضروری پرهیز کنند، پروتکلهای بهداشتی را رعایت کنند و برای جان خود و عزیزانشان ارزش قائل شوند. اما در آن طرف ماجرا مردمی بودند که با هر تعطیلی رهسپار جادهها میشدند تا مسافرتهای خانوادگی را از دست ندهند، در مراسم عزاداریها بدون رعایت پروتکلهای بهداشتی شرکت کردند و بعد از هر کدام از اینها موج تازهای از بیماران راهی بیمارستان شدند. عدهای جان باختند و عدهای دیگر سالم وسلامت از بیمارستان مرخص شدند. اما این پرستارها بودند که در تمام این ماهها هر روز مرگ بیماران را دیدند، شیون بازماندگان را شنیدند و خستگیها را به جان خریدند و خم به ابرو نیاوردند، اما از یک جایی به بعد ماجرا فرق کرد، آنها هم مبتلا شدند. احتیاج به مراقبت و استراحت داشتند و به این ترتیب هر روز تعدادی از نیروی آماده به خدمت در بیمارستان کم شد.
رفتار مردم ناامیدم کرد
بهناز پرستار بخشآی سی یو یکی از بیمارستانهای دولتی است که 20 روز پیش به کرونا مبتلا شده است. او به «تعادل» میگوید: دیگر قصد برگشتن به کار را ندارم، من یک دختر 5 ساله دارم که اصلا دلم نمیخواهد در این سن مادرش را از دست بدهد. من وضعیت بدی داشتم اما خدا را شکر توانستم بیماری را پشت سر بگذارم. 9 ماه تمام تلاش کردم، حتی یک روز هم مرخصی نگرفتم. ماهها دخترم را ندیدم یا فقط با ارتباط تصویری با او حرف زدم اما حالا دیگر توان ندارم. وقتی میبینم مردم اصلا به وضعیت ما فکر نمیکنند و برایشان اهمیت ندارد که ما در چه شرایطی هستیم ناامید میشوم. دیگر نمیخواهم به کارم برگردم. نامه استعفایم را فرستادهام. اصلا حال خوبی ندارم، اما وقتی به دخترم فکر میکنم به این نتیجه میرسم که او اولویت زندگی من است.
جان خیلی از ما بی ثمر فدا شد
مرتضی هم پرستار بخش عفونی یک بیمارستان دولتی دیگر است. او نیز درباره وضعیت پرستاران در این ماهها به «تعادل» میگوید: خیلی از همکارانمان را از دست دادیم، چه دکتر، چه پرستار و حتی نیروی خدماتی، اما وقتی به خیلی از مردمی که برای مسافرت رفتن در جادهها صف میکشند، نگاه میکنم فکر میکنم جان خیلی از ما بی ثمر فدا شد. او درباره وضعیت کنونی بیمارستانها میگوید: خیلی از بیمارستانهای دولتی دیگر تختی برای بستری بیمار جدید ندارند. ما هر روز با بیمارستانهای دیگر در ارتباطیم. باید منتظر باشیم یک نفر در بخش آی سی یو بمیرد تا بیمار دیگری را بتوانیم به جای او بستری کنیم. این اصلا وضعیت خوشایندی نیست. نزدیک به 12 سال است که در بیمارستانهای مختلف پرستار بودهام و هیچوقت با این میزان مرگ و میر مواجه نشده بودم. حال خوشی ندارم، خیلی از ما پرستارها احتیاج به تراپی داریم. نه تنها خستگی وضعیت جسمی ما را تحت تاثیر قرار داده که از نظر روحی هم گاهی به فروپاشی میرسیم.ای کاش آن کسانی که سفر رفتن از هر چیزی برایشان مهمتر است قبل از مسافرت فقط یک ساعت در یک بیمارستان حضور پیدا کنند و وضعیت را از نزدیک ببینند و بعد برای رفتن به سفر تصمیم بگیرند.
6 هزار پرستار به علت ابتلا به کرونا در مرخصی اند
از سوی دیگر معاون سازمان نظام پرستاری از استخدام بیش از 7 هزار و 650 پرستار در بیمارستانهای وزارت بهداشت و سازمان تامین اجتماعی خبر داد. حمید رضا عزیزی گفت: اکنون حدود 6 هزار پرستار به علت ابتلا به بیماری کووید۱۹ در مرخصی استعلاجی به سر میبرند. پرستاران به عنوان مدافعان خط اول مبارزه با کرونا واقعا جان خود را کف دست گرفتهاند و برای مراقبت و نجات بیماران فداکاری میکنند. حدود ۷۰ هزار پرستار طی ماههای گذشته در کشور در خط مقدم این دفاع ملی هستند. تاکنون بیش از ۳۱ هزار نفر آنها به بیماری کووید۱۹ مبتلا شدهاند، حدود ۲۶ هزار نفر آنها درمان شدند اما از این تعداد ۵۴ نفر تاکنون جان باختهاند و البته اکنون حدود ۵ تا ۶ هزار پرستار به علت ابتلا به بیماری کووید۱۹ در مرخصی استعلاجی هستند.