شریک جدید پتروشیمی ایران از شرق اروپا

۱۴۰۱/۰۷/۲۳ - ۰۱:۱۵:۲۹
کد خبر: ۱۹۳۳۶۹

در جریان جدیدترین دور از مذاکرات انجام شده میان بخش خصوصی ایران و شرکت‌های خارجی، تولید محصولات مشترک پتروشیمی میان ایران و بلاروس به بحث گذاشته شد.

به گزارش ایسنا، از زمان روی کار آمدن دولت سیزدهم، یکی از اصلی‌ترین سیاست‌های تجاری میان کشور تمرکز بر روی افزایش همکاری‌ها با کشورهای منطقه و همسایه بوده است. در ماه‌های گذشته رییس‌جمهوری بخش مهمی از برنامه سفرهای خود را به این کشورها اختصاص داده و نتیجه آن نهایی کردن توافقات جدید تجاری دو و چند جانبه بوده است.

در کنار کشورهای همسایه، کشورهای اروپای شرقی نیزیکی دیگر از مقاصد اصلی تجار ایرانی برای مذاکرات اقتصادی و نهایی کردن قراردادهای همکاری‌های جدید بوده است. در کنار پیگیری آغاز تجارت آزاد با اوراسیا، توافقات دو جانبه‌ای نیز در این مدت نهایی شده و البته مذاکرات همچنان ادامه دارد.

یکی از کشورهایی که از سال‌های قبل بحث درباره افزایش همکاری‌های تجاری ایران با آن ادامه داشته بلاروس بوده است. در روزهای گذشته یک هیات تجاری و سیاسی جدید از بلاروس به ایران آمده و مذاکراتی را برای افزایش همکاری‌ها آغاز کرده است و در میان بخش خصوصی ایران نیز برای افزایش این همکاری‌ها پیگیری‌های خود را آغاز کرده است.

در جریان گفت‌وگوی فعالان اقتصادی ایران و بلاروس در اتاق تهران، دبیرکل اتاق تهران و معاون وزیر نفت بلاروس راه‌های گسترش همکاری‌های دوجانبه را بررسی کردند و اتاق تهران دو پیشنهاد برای توسعه روابط صنعتی و تجاری مطرح کرد.

دبیرکل اتاق تهران در سخنان خود به وضعیت مشابه ایران و بلاروس از حیث قرار گرفتن در معرض تحریم‌ها اشاره کرد و گفت: این شرایط مشابه، امکان درک بهتر از یکدیگر را فراهم می‌کند؛ در واقع، این درک متقابل می‌تواند منجر به هم‌افزایی بخش بزرگی از ظرفیت‌های دو کشور شود؛ به ویژه در حوزه انرژی که سابقه حضور ایران در این بازار، قدمتی حدود ۱۰۰ ساله دارد.

بهمن عشقی ادامه داد: نخستین چاه نفت خاورمیانه در ایران فعال شد و نخستین صنعت ایران، صنعت نفت بود؛ بر این اساس، سهم بزرگی از بازار نفت در روزگاری به ایران تعلق داشت؛ چنانکه ظرفیت نفتی ایران در دهه ۱۹۷۰ به ۹ میلیون بشکه در روز نیز رسید. این ظرفیت بزرگی است که می‌تواند اقتصاد دنیا را تحت تاثیر قرار دهد؛ همان‌گونه که در تعیین سرنوشت دو جنگ جهانی نیز اثرگذار بود.

عشقی با اشاره به اینکه تجربه ایران در صنعت نفت و صنایع مشابه عمری۱۰۰ ساله دارد، ادامه داد: ایران هم صاحب عرصه‌های بزرگ انرژی است و هم در زمانی، صاحب «ترین‌ها» از جمله برخورداری از طولانی‌ترین خطوط انتقال نفت بوده است. امروز اگرچه این جایگاه ممتاز را در اختیار ندارد اما کماکان دارای ظرفیت‌های بالقوه‌ای در این حوزه است.

او در ادامه دو پیشنهاد همکاری به طرف بلاروسی ارایه کرد و گفت: علاوه بر ظرفیت نفتی در ایران، ظرفیت آزادی برای تولید محصولات پتروشیمی از گاز وجود دارد و البته این ظرفیت گازی قابل ملاحظه‌تر است. اهمیت این نکته از آن جهت است‌ که صندوق توسعه ملی ایران آمادگی دارد تا با مشارکت اتاق تهران و با همکاری سرمایه‌گذار خارجی، امکان سرمایه‌گذاری و توسعه صنعت پتروشیمی در ایران را فراهم کند. یعنی با توجه به سهولت دسترسی به گاز در ایران پروژه مشترکی برای تولید پتروشیمی از گاز با هدف صادرات تعریف شود. همچنین می‌توان از ظرفیتترکیه برای صادرات این محصولات نیز استفاده کرد. به این ترتیب، مثلث تولید و صادرات پتروشیمی ایران، ترکیه، و بلاروس طراحی شده است.

پیشنهاد دیگر دبیرکل اتاق تهران، استفاده از ظرفیت مهندسی ایران بود. او در این باره گفت: اتصال ظرفیت مهندسی ایران به ظرفیت تکنولوژیک بلاروس برای تولید محصولات مرتبط با نفت به تعمیق روابط دو کشور منتهی خواهد شد. عشقی در ادامه گفت: چنانچه فهرستی از نیازمندی‌های صنعتی خود را که به واسطه تحریم‌ها در تامین آن دچار مشکل شده‌اید، به اتاق تهران ارایه کنید، ما می‌توانیم شما را به بهترین‌های این حوزه در ایران متصل کنیم.

بر اساس گزارش سایت اتاق تهران، در ادامه این جلسه، ولادیمیر سیزوف، معاون وزیر نفت جمهوری بلاروس، ضمن ارایه توضیحاتی درباره حوزه فعالیت هیات تجاری بلاروس، به ظرفیت تولید و پالایش نفت در این کشور اشاره کرد و گفت: بلاروس سالانه ۱.۸ میلیون تن نفت برداشت کرده و امکان فراوری۲۰ میلیون بشکه نفت را داراست؛ ضمن اینکه همه محصولات با استانداردهای یورو۵ تولید می‌شود. همچنین تنوع تولیدات شرکت‌های بلاروس در حوزه پتروشیمی گسترده بوده و امکان همکاری در زمینه تولید و تامین انواع پلیمرها، الیاف‌ صنعتی و تایر، کودشیمیایی و همچنین تعمیر و نگهداری خطوط وجود دارد.

او در ادامه با اشاره به اینکه بلاروس در معرض تحریم‌های سخت‌گیرانه‌ای قرار گرفته است، ادامه داد: بلاروس اکنون باید جایگزینی برای بازارهای اروپایی خود پیدا کند و البته چالش‌های تحریمی خود را در حوزه تامین مواد اولیه و پرداخت‌ها حل و فصل کند. به هر روی باید تلاش کنیم که قطار صنعت در شرایط تحریم متوقف نشود.