سال ۲۰۲۴ به روي اوپك لبخند نمي‌زند

طبق محاسبات رويترز و داده‌هاي پيش‌بيني‌كنندگان، اوپك به دليل كاهش توليد و خروج آنگولا، با كاهش تقاضا براي نفت خود در نيمه اول سال ۲۰۲۴ و كاهش سهمش در بازار جهاني به كمترين ميزان از زمان پاندمي كرونا روبروست.  به گزارش ايسنا، اين روند به معناي آن است كه اين گروه براي معكوس كردن كاهش توليد خود، با مشكل مواجه خواهد شد، مگر آنكه تقاضاي جهاني براي نفت شتاب بگيرد يا اوپك آماده پذيرش قيمت‌هاي پايين‌تر نفت باشد.  آنگولا در دسامبر اعلام كرد از ژانويه ۲۰۲۴، از عضويت سازمان كشورهاي صادركننده نفت (اوپك) خارج مي‌شود. خروج اين توليدكننده آفريقايي پس از خروج اكوادور در سال ۲۰۲۰، قطر در سال ۲۰۱۹ و اندونزي در سال ۲۰۱۶ روي مي‌دهد.  با خروج آنگولا از عضويت اوپك، تعداد اعضاي اين گروه به ۱۲ عضو كاهش پيدا مي‌كند و توليد آن را به زير ۲۷ ميليون بشكه در روز مي‌كند كه كمتر از ۲۷ درصد از كل عرضه جهاني ۱۰۲ ميليون بشكه در روز است.  آخرين باري كه سهم بازار اوپك به ۲۷ درصد كاهش يافت، در دوران پاندمي كرونا در سال ۲۰۲۰ بود كه تقاضاي جهاني بين ۱۵ تا ۲۰ درصد ريزش كرد. تقاضاي جهاني از آن زمان به سطح كم‌سابقه‌اي بهبود پيدا كرده و اين به معناي آن است كه اوپك سهم بازار خود را به رقبا باخته است.  اين گروه حدود نيمي از نفت خام جهان را در دهه ۱۹۷۰ قبل از ظهور منابع عرضه غيراوپك مانند توليدكنندگان درياي شمال، توليد مي‌كرد. در دهه‌هاي بعد، سهم اوپك بين ۳۰ تا ۴۰ درصد بود، اما رشد كم‌سابقه توليد رقبايي مانند امريكا، به‌طور پيوسته اين سهم را در سال‌هاي اخير كاهش داده است.  بر پايه آمار و ارقام گزارش ماهانه اوپك، تا نوامبر ۲۰۲۳، توليد نفت اوپك، ۲۷. ۴ درصد از كل بازار به حساب آمد كه در مقايسه با ۳۲ تا ۳۳ درصد در سال ۲۰۱۷-۲۰۱۸، كاهش يافته است.  اوپك در سال ۱۹۶۰، توسط عربستان سعودي، كويت، ونزوئلا، ايران و عراق تاسيس شد. آنگولا در سال ۲۰۰۷ به اين گروه پيوست. اين گروه از سال ۲۰۱۷، با روسيه و ساير كشورهاي غيرعضو در قالب گروه اوپك پلاس، براي مديريت بازار همكاري كرده است.  تعدادي از توليدكنندگان كوچك در سال‌هاي اخير به اوپك پيوسته‌اند كه شامل گابن در سال ۲۰۱۶، گينه استوايي در سال ۲۰۱۷ و كنگو در سال ۲۰۱۸ هستند.