استارتاپ‌ها و بازار سرمايه

درحالت عادي معمولا افراد كمتري در شركت‌هاي دانش‌بنيان سرمايه‌گذاري مي‌كنند، عرضه سهام اين شركت‌ها در بازار سرمايه مي‌تواند به توسعه اين شركت‌ها كمك شاياني كند. در سمت مقابل حضور اين شركت‌ها در بازار سهام چه مزايايي دارد؟ نكته اينجاست كه معمولا شركت‌هاي دانش‌بنيان در دنيا پروژه‌هايي هستند كه خيلي همه‌شان به نتيجه نرسند. خصوصا در كشور ما افراد بتوانند يكسري تسهيلات روی پروژه‌ها بگيرند. آن را پروژه‌ها به صورت دانش‌بنيان تعريف مي‌كنند و بعد گرفتن تسهيلات شركت به وجود آمده و به عبارتي تمامي شركت‌هاي دانش‌بنيان ما خيلي شركت و پروژه سودآور و مفيد يا حتي دانش‌بنيان نيستند و با استفاده از روشي آمدند خود را دانش‌بنيان ثبت كردند تا از مزايا و تسهيلات اين شركت‌ها استفاده كنند.
حضور اين شركت‌ها در بازار سرمايه چه حسني دارد نيز بايد گفت كه هر شركتي نمي‌تواند به راحتي در بورس ‌پذيريش شود. اين شركت‌ها و طرح‌شان مورد بررسي قرار مي‌گيرند، اينكه سودآور هستند يا نه بررسي مي‌شود؛ اينكه طرح فيك است يا نه به نوعي قابليت دارد، بررسي مي‌شود و از فيلترهاي فوق‌العاده زيادي گذر مي‌كند و طرح‌هايي كه خوب هستند و قابليت رشد توسعه و تامين دارند مشخص مي‌شوند و نهايتا آن شركت در بازار سرمايه پذيرش مي‌شود. حال اين پذيرش در بازارهاي مخصوص انجام مي‌شود و بسته به نوع شركت بازار نيز متفاوت است.
اما سرمايه‌گذاران كه علاقه‌مند به سرمايه‌گذاري هستند زماني كه از فيلترهاي بورس عبور كردند اين شركت‌ها خيلي راحت‌تر مي‌توانند سرمايه‌گذاري كنند و خيالشان راحت‌تر است كه در طرح‌هايي كه صرفه و صلاح اقتصادي ندارند شركت نمي‌كنند.
مي‌توان گفت كه استارتاپ‌هايي كه در بورس پذيرش مي‌شوند شركت منتخب شدند و تقريبا بررسي‌هاي كارشناسي روي آنها انجام شده و خيلي راحت‌تر سرمايه‌گذار مي‌تواند روي اين شركت‌ها سرمايه‌گذاري كند.
از دو منظر به اين نتيجه مي‌رسيم كه حضور اين شركت‌ها در بازار سرمايه خوب و مبارك است، اما من فقط يك نكته که دارم بررسي اين شركت‌ها است البته بورس به‌طور دقيق اين شركت‌ها را بررسي مي‌كند چون در دل اين شركت‌ها طرح‌هاي غيرسودده وجود دارد، براي همين تنها نكته اين است كه با دقت بيشتر بررسي شود و آنهايي كه ارزش دارند وارد بازار سرمايه شوند.