اینجا مخوف‌ترین خیابان تهران بود!
آنطور که قدیمی ها نقل می کنند، غرب یوسف آباد تا اواسط دوره قاجار دره مخوفی بود اما بعد از ورود میرزا یوسف مستوفی الممالک پوست انداخت. محدوده دره گرگی از خیابان جهان آرا فعلی شروع می شد و تا امیرآباد ادامه پیدا می کرد. این محدوده جغرافیایی تا دوره پهلوی اول پر از بیابان و تپه ماهور بود و مردم از ترس مواجه شدن با گرگ های ولگرد معمولا از این مکان عبور نمی کردند.
یوسف آباد یکی از محله های قدیمی و با اصالت تهران است که تا دوره قاجار به واسطه باغ های سرسبز و توتستان های معروفش شناخته می شد. تاریخچه یوسف آباد صرفا به وجود باغ های متعدد که در اختیار مستوفی الممالک بود خلاصه نمی شود چرا که بخش غربی آن مملو از تپه ماهورهایی بود که عملا عبور و مرور را برای اهالی غیرممکن می کرد.
خیابان ندید در غربی ترین بخش یوسف آباد که امروز به نام خیابان شهید جهان آرا شناخته می شود تا اواسط دوره قاجار یکی از دره های مخوف تهران به شمار می رفت و به خاطر پرسه زدن گرگ ها در این محدوده، مردم نام دره گرگی را روی آن گذاشته بودند. جمشید رحمانی پناه، یکی از قدیمی ترین ساکنان یوسف آباد درباره روزگار قدیم دره گرگی می گوید: «آنطور که قدیمی ها نقل می کنند، غرب یوسف آباد تا اواسط دوره قاجار دره مخوفی بود اما بعد از ورود میرزا یوسف مستوفی االممالک پوست انداخت. وقتی میرزا یوسف مستوفی الممالک باغ های یوسف آباد را احیا می کرد، دره گرگی هم با خاک و نخاله پر شد و خیابان ندید از اواخر دوره قاجار و ابتدای حکومت پهلوی اول در همان مسیر شکل گرفت.»
محدوده دره گرگی از خیابان جهان آرا فعلی شروع می شد و تا امیرآباد ادامه پیدا می کرد. این محدوده جغرافیایی تا دوره پهلوی اول پر از بیابان و تپه ماهور بود و مردم از ترس مواجه شدن با گرگ های ولگرد معمولا از این مکان عبور نمی کردند. به همین دلیل مردم با گذر زمان نام «ندید» را روی این خیابان گذاشتند چرا که طبق روایت قدیمی ها کسی جرات قدم زدن در این خیابان را نداشت و اهالی در این خیابان یکدیگر را نمی دیدند.
رحمانی پناه در این باره می گوید: «اگر بگوئیم ندید یکی از ترسناک ترین خیابان های تهران در دوره پهلوی اول بود اغراق نکرده ایم. شاید به همین دلیل هیچ ملکی در این خیابان خرید و فروش نمی شد. زمین های خیابان ندید یا همان دره گرگی آن قدر کم ارزش بود که خریدار و فروشنده مجبور بودند از یک قاعده عجیب پیروی کنند. خریدارها در این خیابان سنگ پرتاب می کردند و هر جا سنگ فرود می آمد به عنوان محدوده ملک شخصی آنها تعیین می شد. بنا براین خریداری که ضرب دست و زوربازوی بیشتری داشت زمین بزرگ تری را تصاحب می کرد.»
خرید و فروش در یکی از ترسناک ترین خیابان های تهران برای مدتی طولانی کساد بود اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی سرنوشت این خیابان هم تغییر کرد. رحمانی پناه درباره پوست اندازی خیابان ندید می گوید: «بعد از پیروزی انقلاب خیابان ندید سر و سامان گرفت و قطعه زمین های ۴۰۰ و ۵۰۰ متری این خیابان به متری ۲ میلیون تومان خرید و فروش می شد در حالیکه قبلا مردم با یک میلون تومان حدود هزار متر زمین در این خیابان می خریدند. زمین های خیابان ندید بعد از اجرای طرح تفصیلی تهران، ارزش صد چندانی پیدا کرد و امروز محل زندگی قشر بالادست جامعه است.»
