خلق را تقلیدشان بر باد داد!
این روزها دردِ تاق‌بستان را نه تنها تله‌کابینِ بخش خصوصی که حذفِ تدریجی پهنه زردِ این محوطه تاریخی که برای جهانی شدن‌اش تعیین شد و مدیریت شهری هر روز با مجوزهایش زخمِ عمیق‌تری بر پیکر آن زد، شدیدتر کرده‌اند. تاق‌بستان و داستانِ ادامه‌دارِ آسیب‌هایی که هر روز تنِ نحیفِ این محوطه تاریخی را می‌لرزاند، از سال‌ها قبل آغاز شده، حتی قبل از ثبتِ نامش در فهرست موقت یونسکو، یعنی ۱۳ سال قبل. اما همین آسیب‌ها و بی‌توجهی‌ها از سوی مدیران ادوار میراث فرهنگی و تمایل به درآمدزایی بیشترِ مدیران شهری کرمانشاه، فارغ از هر افتخارآفرینی که می‌توانستند برای شهرشان به ارمغان ببرند، مهم‌ترین بخش‌های موثر بر همین افکاری بودند که سرانجام متولیان میراثی را برای جهانی کردن این محوطه سست‌تر کرد. علاقه و اصرار متولیان شهری کرمانشاه برای احداث تله‌کابین در حریم تاق‌بستان هر چند در اظهارنظرهایشان با رسانه‌های مختلف ثابت شده است، اما سرعتِ کار برای به سرانجام رسیدن پروژه و حتی تعیین زمانی مشخص برای نصبِ این وسیله درآمدزای تفریحی آن‌هم وقتی هنوز میراث فرهنگی به متولیان شهری جوابی درست نداده و خود دستپاچه بین تاریخ و فرهنگ کرمانشاه و سرمایه سرگردان است، قدری مساله را پیچیده‌تر می‌کند. شاید هم آنقدر این مساله برای متولیان شهری کرمانشاه آنقدر ساده است که نیازی به برطرف شدن ابهامات میراث فرهنگی نمی‌دانند و همان تقلید از گنجنامه را کافی می‌دانند. اما از سوی دیگر می‌توان به یک فرضِ محال دیگر هم اندیشید؛ شاید اگر تله‌کابینِ نصب شده در بخشِ «بادالینگ»ِ دیوار بزرگ چین، مدیران ارشد وزارت میراث فرهنگی را که قبل از شیوع کرونا از این اثر جهانی دیدن کرده، تحت تاثیر قرار داده و بر همین اساس با احداث تله‌کابین در این محوطه تاریخی (براساس صحبت‌های سعید طلوعی- شهردار کرمانشاه) موافقت کرده‌اند، اما آیا ایشان تحت‌ِ تاثیرِ نبودِ ِ اظهارنظرهای کارشناسانِ باستان‌شناسی که قرار بوده نخست محوطه دشت‌کاهو را بررسی و بعد از اعلام نظرشان، موافقت یا مخالفت نهایی میراث فرهنگی برای ایستگاه دوم یا پایانی تله‌کابین اعلام و قدم بعدی برداشته شود، قرار نگرفته‌اند که بخواهند دست‌کم درخواست توقفِ کار تا زمانِ اعلامِ نظر کارشناس را مطرح کند؟ حالا نه تنها از یک سو در ضلع غربی پارک کوهستان و پشت بیمارستان امام‌حسین (ع) جاده خاکی به مهمانسرای در دست احداثی می‌رسد که مدت‌هاست صدای فعالان میراثی را به هوا بلند کرده و بی‌جواب مانده و از سوی دیگر ایجاد تله‌کابینی که مدت‌هاست خواب را از چشمِ تاق‌بستان ربوده؛ بلکه بی‌توجهی معنادار مسوولان شهری کرمانشاه نسبت به از بین رفتن عرصه و حریم لکه زردِ تاق‌بستان و صدور مجوزهای مختلف از احداث هتل گرفته تا مکان‌های عمومی مانند سالن اجتماعات و حسینیه و رستوران‌هایی که به زعم خود به کباب شیشلیک ثبت ملی شده خدمت می‌کنند خود به مرور، تاق‌بستان را به داستانی وارد می‌کند که قصه هزار و یک شب با آن برابری کند. این دست‌درازی‌ها به لکه زرد تاق‌بستان به حدی است که مالکان شخصی زمین‌های قرارگرفته در طرح نیز به طمع درآمدزایی بیشتر و احتمالا با الگو قراردادن رفتارهای متولیان شهری و با چشم‌پوشی از مخالفت‌های میراث فرهنگی برای ایجاد هر نوع کاربری، با خشکاندن درختان که بخشی از لکه سبز این پهنه تاریخی محسوب می‌شدند، قصد ایجاد پارکینگ برای همان گردشگرانی را دارند که به مرور از تاق‌بستان فاصله می‌گیرند.
