کاهش نقدینگی نتیجه سیاست انقباضی
حسین درودیان
بانک مرکزی با جدیت بیشتری سیاست کنترل ترازنامهها را دنبال میکند و در مجموع کاهش ارقام کمیتهای پولی را میتوان به کوششهای انقباضی کلی دولت چه در بودجه و چه در حوزه پول نسبت دهیم.
از زمانی که دولت سیزدهم مستقر شد در همه زمینهها از جمله نظام بانکی و بودجهای یک گرایش به خویشتنداری به کنترل و به انقباض میبینیم که در متغیر بودجهای و پولی هم تاثیر دارد.
بانک مرکزی با جدیت بیشتری سیاست کنترل ترازنامهها را دنبال میکند، کاهش ارقام کمیتهای پولی را میتوان مجموعا به کوششهای انقباضی کلی دولت چه در بودجه و چه در حوزه پول نسبت دهیم.
در عین حال باید توجه کنیم که رابطه کمیتهای پولی با تورم یک رابطه بلندمدت است و بنابراین نمیتوانیم انتظار داشته باشیم و امیدوار باشیم که با این تدابیر، بتوانیم تورم بالای کوتاهمدت را بهطور معناداری کاهش دهیم. تورم کوتاهمدت ما در درجه اول تابع نرخ ارز و چشمانداز آتی نرخ ارز و دسترسی به کالاهای وارداتی به ویژه کالاهای اساسی است که این موضوع غیر از سیاست پولی و کنترل نقدینگی است. گرچه رعایت ملاحظات در سیاست پولی و تلاش برای اینکه رشد کمیتهای پولی از کنترل خارج نشود تلاش ارزشمندی است اما انتظار و توقع بیش از اندازهای هم نباید از آن داشته باشیم؛ کمااینکه در ماههای اخیر به موازات همین تلاشها برای کنترل رشد کمیتهای پولی که تا حد خوبی هم موفق بوده میبینیم که نرخ تورم همچنان سرکشی میکند.
سیاستهای بازدارنده و مبتنی بر پرهیز و خویشتن داری جزئی از سیاستها و تدابیر بایسته است اما موضوع اصلی اقتصاد افول بخش حقیقی، افت سرمایهگذاری و کاهش درآمد ملی است که این موضوع نیازمند این است که بدانیم نظام پولی ما قرار است برای حل این مساله چه کارکردی داشته باشد؟ صرفا با بال انقباضی و تثبیتی به جایی نمیرسیم و باید بال توسعهای هم در سیاستها وجود داشته باشد. بهطور مشخص پیشنهاد بنده این است که در عین حفظ کنترلهای موجود روی کمیتهای پولی و ملاحظاتی که روی بودجه لحاظ و کسری بودجه را کنترل میکنیم باید چند پیشران اقتصادی - توسعهای و بهطور مشخص چندپروژه که میتواند تاثیر معنادار بر رونق اقتصادی و نرخ سرمایهگذاری داشته باشد، طراحی کنیم و سعی داشته باشیم تامین مالی آنها را از شمول کنترلهای مقداری خارج کنیم و به عنوان بال توسعهای به بال تثبیتی اضافه کنیم.