دامنه نوسان و بورس تهران

بازار سهام شرايط خاصي پيدا كرده است. شرايطي از قبيل ارزش پايين معاملات، تحميل شدن ريسك‌ها و تنش‌هاي سياسي به جريان معاملات، چارچوبي بود كه بازار طي هفته‌هاي گذشته تجربه كرد. حتي به نظر من، نيازي به محدود كردن دامنه نوسان از سوي سازمان بورس نبود، چراكه بازار سهام باز هم مي‌توانست شرايط خيلي خوبي پيدا كند. با وجود اين، با محدود كردن دامنه نوسان، حس حمايت از بازار به سهامداران و معامله‌گران القا مي‌شود.
دامنه نوسان براي مدت يك الي دو روز قابل توجيه است، اما ادامه دادن اين محدوديت درصورتي كه تمام بحران‌هاي كشور مرتفع شده و اتفاق تازه‌اي در بازار‌ها رخ نداده است، باعث آسيب به بازار خواهد شد. در حقيقت اگر بازار‌ها در حال رشد باشند و در عين حال براي بازار در حال صعود محدوديت دامنه نوسان اعمال شود، اين مفهوم به بازار مخابره مي‌شود كه قرار است قيمت‌ها صعودي شوند و توسط محدوديت، بالا رفتن قيمت‌ها كنترل خواهد شد، بنابراين بازار در صف خريد مي‌نشيند؛ اما زماني كه بازار نزولي است، اعمال محدوديت دامنه نوسان به اين معناست كه قرار است بازار دچار ريزش بيشتري شود و اين موضوع توسط دامنه نوسان محدود كنترل مي‌شود. بر همين اساس، اينكه دامنه نوسان در چه شرايطي به بازار اعمال مي‌شود و چه سيگنالي را به آن مي‌دهد بسيار اهميت دارد؛ در دامنه نوسان محدود، اگر به بازار، سرمايه تزريق نشود، بازار دچار ريزش خواهد شد. درحال حاضر ميزان كارمزد‌ها حدود ۱.۵ درصد و دامنه نوسان ۲ درصد است؛ بنابراين عملا نوسان‌گيران از بازار خارج شده‌اند و توسط اقدامي كه منجر به خروج نوسان‌گيران شده، نقدشوندگي بازار از بين رفته است. دامنه نوسان محدود دو درصدي، حدود سي الي چهل روز است كه بازار سرمايه دچار ريزش پياپي شده و حتي يك اتفاق مثبت در اين بازار رخ نداده است. حمايتگران اين محدوديت، نتيجه اين اقدام را اعلام كنند. اگر بحراني وجود دارد چرا تنها طرفداران دامنه نوسان از اين بحران باخبرند؟! چرا ظرف يك الي دو روز مشكلات ساير بخش‌هاي كشور حل شد و فقط بازار سرمايه به حالت عادي بازنگشت؟ يك سوال ديگر از حمايتگران دامنه نوسان دو درصدي اين است كه اين محدوديت تا چه زماني ادامه پيدا خواهد كرد؟