لزوم توجه به بازارهای موازی
پیمان مولوی
بورس تهران باتوجه به اینکه فراز و فرودهای بسیاری در سال 1399 داشته، اما از نظر بنده تجربه بسیار خوبی بود. البته زمانی که میگوییم تجربه بسیار خوبی بود اغلب افراد فکر میکنند منظور ما بازده و سوددهی است ولی سرمایهگذاری فقط بازده نیست
ما در حوزه سرمایهگذاری یک تفاوتی داریم بین آموزش و تجربه؛ آموزش که بحث جداگانه دارد و یادگیری نیز بسیار خوب است و ترکیب 30 به 70 درصدی آموزش و تجربه میتواند خروجی با عنوان فرهنگ سرمایهگذاری بدهد. سال جاری به علت ریسکهای بسیار زیاد فراز و فرودهای متعدد فرهنگ سرمایهگذاری خیلی مشخصی را برای سرمایهگذاران حقیقی پدید آورد. افکار و تحلیلهای حقیقیها نسبت به سال 1398 تغییر کرده و سطح تحلیل، نحوه رویکرد، دیدن ریسکها، قبول نکردن هر حرف و امثال این موارد از برکات سال 1399 بود. اتکا کردن به دادههای واقعی به جای حرفهای مدیران و مسوولان از نکات قابل توجه این سال بود. بازارهای جهانی مراحل مختلفی را پشت سر گذاشتهاند تا به نقطه حال حاضر خود برسند. به عقیده من بازار سرمایه ایران در دوران رونسانس خود است و این دوره یا با حضور، وجود و دستکاری دولت میتواند به دوران ناموفق تبدیل شود و از سوی دیگر با حرکت اقتصاد ایران به سمت و سوی اقتصاد آزاد و اقتصادی که مبتنی بر بازار است تجربه بسیار موفقی رخ میدهد. انتخاب هر یک این دو مورد دست ماست. نکته بعدی که در سال 1399 مهم بود، درک حرکت بازارهای موازی در کنار بازار سرمایه و لزوم دقت و حرکت بازارهای موازی است. بازار سرمایه را نمیتوان بدون حرکت بازارهای موازی تحلیل کرد. لزوم حضور شرکتهای سرمایهگذاری، مشاورین سرمایهگذاری، کارگزاریهای آنلاین و بانکهای سرمایهگذاری بوتیکی (Boutique Investment Banks) در فضای بازارسرمایه است و این موضوع جز حذف مجوزها در بازارسرمایه امکانپذیر نیست. بگذاریم افراد توانمند، با دانش و علاقهمند با گردهمایی خدماتی مطلوب ارایه دهند و بازار سرمایه را به لحاظ دانش و فناوری رشد دهند. مجوزها بلای جان بازارسرمایه ایران است و به نظر بنده در کنار رشد بازار سرمایه باید پلتفرمهای مالی نیز رشد کند و این در سال 1399 به صورت عمده در بازار دیده شد.