ما در سه سالی که آقای خاندوزی وزیر اقتصاد بوده چندین مرتبه شاهد بوده‌ایم که مصوبه‌هایی از سوی وزارت اقتصاد و به تایید سازمان بورس مصوبه‌هایی تصویب شده مبنی بر حمایت از بازار سرمایه. همانند همان 10 فرمانی که تقریبا سال ۱۴۰۱ بود که تصویب شد و در سال ۱۴۰۲ و امسال نیز مصوبه‌هایی برای حمایت از بازار سهام داشتیم و این آخری چهار بند بوده که با همکاری وزارت اقتصاد و سازمان بورس انجام شد.
نکته‌ای وجود دارد این است که مصوبات و حمایت‌ها زمانی موثر واقع می‌شود که سایر بخش‌های اقتصادی کشور و سایر وزارتخانه‌ها نیز به اجرا شدن این موضوع کمک کنند.
مثلا وزارت اقتصاد بگوید که تکلیف نرخ خوراک پتروشیمی‌ها عدد خاصی است، اما شرکت پالایش و پخش همکاری نکند مصوبه به درد نمی‌خورد و این بی‌اعتمادی که در بازار وجود دارد و عدم تغییر روند نیز به همین علت است که امیدی به اجرایی شدن آن نیست.
مساله‌اي که همواره در بازار وجود داشته نرخ سود بانکی است و کار خاصی درخصوص کاهش نرخ خوراک در بازار رخ نمی‌دهد احتیاج است بانک مرکزی در این حوزه همکاری بیشتری داشته باشد.
وقتی بورس بی‌اعتماد شود دیگر هر خبر مثبتی هم بیاید تا نتیجه آن را نبیند اثرش را روی تابلو نشان نمی‌دهد. الان هم بازار در این شرایط است. پول نمی‌آید، چون اعتماد نیست و اعتماد نیست، چون هنوز اخبار و این تصمیمات عملیاتی نشده است. در صورت اجرا شدن مطمئنا در میان‌مدت روند بازار تغییر خواهد کرد.
موضوع دیگر در مورد نااطمینانی بازار، بحث انتخابات است. شاید افراد می‌ترسند، چون نمی‌دانند چه کسی قرار است روی کار بیاید و برنامه‌اش برای بازار سرمایه مشخص نیست. به خاطر همین پول‌ها ترجیح می‌دهند بعد از تعیین تکلیف به بازار بیایند. بازار سرمایه احتیاج به این موضوع ندارد که برنامه خاصی داشته باشد تا رونق بگیرد.
ما اگر اقتصادمان رونق بگیرد، بازار سرمایه خود به خود معلول این رونق می‌شود. از همین رو به‌رغم اشاره‌های واضح چند کاندیدا به بازار سرمایه، باید منتظر ماند و دید برنامه کلی‌شان برای اقتصاد چیست. اگر برنامه اقتصادی‌شان قابل اجرا باشد، می‌دانیم وعده و وعید نیست، چون هنوز آن برنامه‌ها مشخص نیست و ما هنوز مناظرات را ندیده‌ایم.
