بورس؛ بزرگترین مرجع تامین مالی شهرسازی
مهدی حاجیوند کارشناس بازار سرمایه
میگویند تاریخچه تشکیل و برقراری شوراها در ایران به زمان مشروطه برمیگردد. به گواه تاریخ نخستین و مهمترین تصمیمات مجلس شورای ملی پس از استقرار مشروطه، تهیه و تصویب قانون انجمنهای ایالتی و ولایتی و قانون بلدیه مصوب 20 ربیعالثانی 1325ه. ق بوده است. با تصویب این قوانین که بر ضرورت زندگی شورایی و سیستم عدم تمرکز تاکید داشتند، اداره امور محلی و شهرداریها به انجمنهای ایالتی و ولایتی و بلدیه که منتخب اهالی بود، واگذار میشد.
همچنین به موجب ماده 2 فصل اول قانون انجمنهای ایالتی و ولایتی، در مرکز هر ایالتی انجمنی موسوم به انجمن ایالتی (از منتخبان ایالت و توابع آن و نمایندگان که از انجمنهای ولایتی فرستاده میشدند) تشکیل شد. البته پس از انقلاب اسلامی، این موضوع با شکل و شمایل دیگر در کشور دنبال شد، بهطوری که در سال 58 پس از تصویب قانون شوراها در تعدادی از شهرهای کشور مانند اصفهان، قزوین و سنندج به صورت آزمایشی انتخابات شوراها برگزار شد.
با وجود این هر چند نخستین قانون شوراها در سال 1360 در مجلس به تصویب رسید اما به دلایل مختلف از جمله وقوع جنگ تحمیلی مجالی برای پروبال گرفتن بحث شوراها در کشور وجود نداشت و تا سال 75 عملا قانون شوراها مسکوت ماند. البته طی این سالها این قانون چند بار میان مجالس مختلف و وزارت کشور رد و بدل شد و در رفت و آمد بود تا اینکه سرانجام قانون شوراها در اول خرداد سال 1375 توسط مجلس پنجم تصویب شد و پس از آن وزارت کشور دولت ششم، قانون شوراهای مصوب مجلس پنجم را در تمام روستاها و شهرهای سراسر کشور اجرا کرد.
از این رو نخستین دوره انتخابات سراسری شوراهای اسلامی کشور در ۷ اسفند سال ۱۳۷۷ با استقبال زیاد مردم در بیش از ۴۰۰۰۰ حوزه انتخاباتی برگزار شد و در نهایت حدود ۲۰۰ هزار نفر از منتخبان مردم جهت اداره امور شهرها و روستاهای کشور به عنوان عضو شورای اسلامی شهر یا روستا برگزیده شدند. بر این اساس باید گفت شورای اسلامی شهر و روستا شوراهایی هستند که در شهرها و روستاها ایران بهطور جداگانه با رای مردم همان حوزه انتخاب میشوند و شورای هر استان نیز از نمایندگان منتخب شوراهای شهرستانهای تابعه هر استان تشکیل میشود.
همچنین وجود شوراهای مختلف از جمله مواردی است که در قانون تصریح شده و مورد تاکید قرار گرفته است و فصل هفتم قانون اساسی نیز به شوراها اختصاص دارد. این فصل شامل اصول صدم تا صد و ششم قانون اساسی است و در آن آمده است برای پیشبرد سریع برنامههای اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی و سایر امور رفاهی از طریق همکاری مردم با توجه به مقتضیات محلی، اداره امور هر روستا، بخش، شهر، شهرستان یا استان با نظارت شورایی به نام شورای ده، بخش، شهر، شهرستان یا استان صورت میگیرد که اعضای آن را مردم همان محل انتخاب میکنند. شرایط انتخابکنندگان و انتخاب شوندگان و حدود وظایف و اختیارات و نحوه انتخاب و نظارت شوراهای مذکور و سلسله مراتب آنها را که باید با رعایت اصول وحدت ملی و تمامیت ارضی و نظام جمهوری اسلامی و تابعیت حکومت مرکزی باشد، قانون معین میکند.
همچنین برای جلوگیری از تبعیض و جلب همکاری در تهیه برنامههای عمرانی و رفاهی استانها و نظارت بر اجرای هماهنگ آنها، شورای عالی استانها مرکب از نمایندگان شوراهای استانها تشکیل میشود. نحوه تشکیل و وظایف این شورا را قانون معین میکند.
بر این اساس نگاهی به برگزاری دورههای مختلف شورای اسلامی شهر و روستا نشان میدهد از سال ۱۳۷۸ تاکنون چهار دوره انتخابات شهر و روستا در کشور برگزار شده (دوره اول سال 78 تا 82؛ دوره دوم سال 82 تا 86؛ دوره سوم سال 86 تا 92 و دوره چهارم سال 92 تا 96) و دوره پنچم آن نیز در پی برگزاری انتخابات در 29 اردیبهشت امسال آغاز بهکار خواهد کرد.
البته طی این سالها برپایی و عملکرد شوراهای اسلامی شهر و روستا به ویژه در کلانشهری چون تهران بودن حاشیه نبوده است و از کشمکشهای سیاسی و اختلافها بر مسائل مختلفی از جمله انتخاب شهردار گرفته تا حضور افرادی چون ورزشکاران و اهالی موسیقی و... و نیز عدم انتخاب افراد غیرمتخصص در شورای شهر، دستها را برای انتقاد به عملکرد این رکن مهم در جامعه باز نگه داشته است.
از این رو به نظر میرسد نیاز شورای شهر به افراد متخصص و مجرب بیش از هر موضوع دیگری آن هم در آستانه انتخابات پنجمین دوره شورای شهر تهران قابل توجه و تامل باشد که این موضوع در شهرهای بزرگ از جمله کلانشهر تهران خودنمایی بیشتری میکند.
البته نکته ظریف در این میان این است که علاوه بر داشتن تخصص، شرایط دیگری همچون کارآیی و توانمندیهای فردی برای منتخبان شورا و اثرگذاری آنها بر جنبههای مختلف شخصی و اجتماعی هر شهروندی مورد نیاز باشد؛ چرا که ممکن است یک فرد تخصص آکادمیک داشته باشد اما به دلیل اینکه کار اجرایی نکرده و از خصوصیات و ویژگیهای فردی لازم برخوردار نباشد، نتواند برای شهر و شهروندانش کارآمد و مفید باشد. همچنین تاکید بر تخصص و توانمندی فردی منتخب نهایی در شورای اسلامی شهر و روستا از این جهت بیشتر مورد توجه قرار میگیرد که اعضای شورا در جایگاه قانونگذاری برای شهر و ایجاد مصوبات قرار دارند، بنابراین باید به لحاظ اجرایی نیز از توانمندی لازم برخوردار باشند.
بهعلاوه اینکه یکی دیگر از وظایف اصلی شورای شهر نظارت بر عملکرد شهرداری و سایر بخشهای مدیریت شهری با استفاده از اهرمهای نظارتی است که بر این اساس موضوع دیگری که خودنمایی میکند، بحث سیاسیکاری و ورود احزاب با ملاحظات سیاسی به شوراهاست که ممکن است رسالت مهم نظارت بر عملکرد شهرداری و سایر بخشها را تحتتاثیر قرار دهد. از این رو تاکید میشود که نیاز امروز روستاها و شهرها بهویژه کلانشهر تهران افراد متخصص با توانمندی فردی بالاست نه لیستهای سیاسی و نگرشهای حزبی.
همچنین یکی دیگر از موارد قابلتوجه درخصوص تاثیر شورای اسلامی شهر و روستا در بهبود اداره شهرها، موضوع شفافسازی و اطلاعرسانی به مردم درخصوص برنامهها، مصوبات، اقدامات و نیز شناساندن شورا و کارکردهایش به مردم است که این موضوع نیز به تخصص، کارایی و توانمندیهای فردی منتخبان شورا و توانایی آنها در تعامل با رسانهها بستگی دارد.
افزون بر این درخصوص لزوم توجه به مقوله تخصص منتخبان شورای اسلامی شهر و رستا هم باید گفت که حسابرسی و رسیدگی به مسائل مالی تمام شرکتها و سازمانها و مناطق تحت پوشش شهرداری و نیز نظارت شورا بر ذیحسابان مناطق از دیگر مواردی است که در نوع انتخاب و رای مردم باید مورد توجه و تامل قرار گیرد.
بنابراین باید اشاره کرد که منتخبان مردم باید دارای جمیع شرایط لازم باشند تا به دور از هیاهوی سیاسی خدمترسانی به شهر و شهروندان را به بهترین شکل ممکن انجام دهند، از این رو نگاهی به منتخبان دورههای گذشته شورای اسلامی شهر و روستا نشان میدهد جای خالی فعالان بازار سرمایه در شوراها بیش از پیش احساس میشود؛ چراکه افرادی که تاکنون با بورس و بازار سهام سروکار داشتهاند بر این موضوع واقف هستند که بازار سرمایه را میتوان به نوعی پایتخت اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و... کشور تلقی کرد. آن هم به این دلیل که از همه صنایع و شرکتها در این بازار حضور دارند و موضوعات مختلف نیز میتواند بر وضعیت اقتصاد، صنایع، شرکتها و در نتیجه بازار سهام اثرات مستقیم و غیرمستقیم داشته باشد.
بنابراین یک کارشناس بازار سرمایه علاوه بر اینکه باید از تخصص لازم برای آگاهی از حوزههای مختلف برخوردار باشد، باید از توانمندی لازم نیز برای تحلیل شرایط و رخدادها برخوردار باشد تا بتواند در کوتاهترین زمان ممکن اقدام به گرفتن بهترین تصمیم کند. همچنین موضوع شفافیت اطلاعات، نظارت بر عملکرد شرکتها و... از دیگر مواردی است که یک کارشناس بازار سرمایه باید اشراف کاملی نسبت به آنها داشته که این موضوع میتواند فصل مشترکی برای حضور فعالان بازار سرمایه در شوراها در راستای نظارت بر عملکرد و شفافیت ارگانها و سازمانهای مختلف باشد.
از سوی دیگر یکی از ملزومات اداره بهتر کلانشهری چون تهران تامین مالی بنگاههای مختلف و شرکتها درراستای خدمترسانی بهتر به شهر و شهروندان است که باتوجه به فلسفه وجود بازار سرمایه که میتوان در آن تامین مالی بنگاههای اقتصادی و شهرداریها و نیز ایجاد فرصتهای سرمایهگذاری سودآور را با استفاده از ابزارهای مالی انجام داد، حضور فعالان بازار سرمایه در میان منتخبان شورای اسلامی شهر و روستا میتواند این فرصت مغتنم را برای رفع مشکلات مالی شهرداریها و نیز گسترش فرهنگ مشارکت اقتصادی و کاستن بازار مالی دولت در این زمینه فراهم کند.
افزون بر این، شفافیت و پاسخگویی به شهروندان با بهکارگیری ابزارهای نظارت و حسابرسی، فرهنگسازی درخصوص آشنایی اقشار مختلف جامعه با بازار سرمایه از طریق مراکز فرهنگی شهر ازجمله فرهنگسراها و خانههای فرهنگ درراستای ایجاد اشتغال پایدار در شهر و جامعه، به وجود آوردن و تسهیل سازوکار هدایت نقدینگی جامعه به سمت فعالیتهای مولد اقتصادی شهر در بازار سرمایه، کاهش ریسکهای مختلف شهر و... ازجمله مواردی هستند که یک کارشناس و فعال بازار سرمایه باید از آنها آگاه باشد و در پی حضور وی در جمع منتخبان شورای اسلامی شهر و روستا درصدد اقدام و عمل به آنها برآیند.
درخصوص تاثیر بازار سرمایه بر توسعه شهر ذکر همین نکته کفایت میکند که در دنیا شهرداریها بیش از هر ارگان و نهاد دیگری از طریق انتشار ابزار مالی متنوع در بازار سرمایه اقدام به تامین مالی و در پی آن اداره بهتر شهر میکنند؛ بنابراین آگاهی از این سازوکارها و نیز برقراری ارتباط با ارکان بازار سرمایه میتواند علاوه بر اینکه کمک حال شهر و شهروندانش در بهبود بهتر امور باشد، بار سنگینی از هزینههای تحمیلی به اقتصاد و دولت را برداشته و نیز در بهبود و شفافیت بیشتر فعالیتها و نظارت بر آنها اثرگذار است و از این جهت نیز حضور کارشناسان و فعالان بازار سرمایه در جمع منتخبان شورای اسلامی شهر و روستا میتواند مفید و موثر باشد.
در مجموع باید گفت روستاها و شهرهای مختلف کشور از جمله کلانشهر تهران با گستردگی 70هزار کیلومتر مربعی خود نیازمند افرادی متخصص با توانمندیهای فردی و شخصیتی بالاست تا با دلسوزی و همتی بلند در سالی که با اقتصاد مقاومتی نامگذاری شده است، با تکیه بر «توان» و «تولید داخلی» و نیز «استفاده از الگوهای موفق کشورهای پیشرفته در امر اداره شهر»، سروسامانی به بیسامانی شهر و اصلاح زیرساختها دهد.