سرمايه ذاتا پديدهاي است كه آماده فرار است. يعني در صورتي كه صاحب سرمايه احساس خطر كند يا ورود به يك عرصه جديد تا حدي ريسك داشته باشد كه مشخص نباشد كار به كجا خواهد رسيد، سرمايه از آن حوزه خارج ميشود. حال اگر ما در سراسر اقتصاد كشور اين بياطميناني را ايجاد كنيم، سرمايه از كشور خارج ميشود. ما بايد اين سوال را از خود بپرسيم كه چه بستري ايجاد كردهايم كه سرمايهگذاران ترجيح ميدهند پول خود را به خارج از كشور منتقل كنند و ريسك ورود به فضايي جديد را بپذيرند، اما در ايران به كار خود ادامه ندهند.