آگاهي و تسلط بر علم اقتصاد براي افرادي كه وظيفه تصميم‌سازي و سياست‌گذاري‌هاي اقتصادي را به عهده دارند، حياتي است. همانطور كه شاعري كه مي‌خواهد شعر بگويد، بايد آشنايي لازم با دستور زبان را داشته باشد. اگرچه هر فردي كه با دستور زبان آشنا باشد الزاما شاعر خوبي نمي‌شود. واقعيت اقتصاد ايران ركودي است كه امروز در بخش‌هاي مختلف اقتصاد كشور حاكم است.

بعد از مدت‌ها نوسان بالاخره حجم و ارزش معاملات در بازار سرمايه ايران رو به افزايش است كه خبر خوبي براي بورس محسوب مي‌شود. بازار عمدتا با خبر تجديد ارزيابي جان دوباره‌اي گرفته و رونق به معاملات برگشته است، از گوشه و كنار بازار اهداف بلندمدت بازار دوباره پررنگ شده است كه صدالبته اهداف بلندمدت و حتي ميان‌مدت بازار اعداد ذكر شده را تاييد مي‌كند، بنابراين بازار در مجموع راهي جز صعود ندارد.

چرا حضور مدران اقتصاد خوانده و عالمان علوم اقتصادي در عرصه سياستگذاري‌هاي عمومي و سياسي مهم و راهگشاست؟ اين پرسش شاه‌كليد ورود به بحثي است كه رمزگشايي از آن مي‌تواند به چرايي عدم توسعه‌يافتگي كشور و ظهور مشكلات كليشه‌اي در اقتصاد و مديريت ايران پاسخ بدهد. اهميت اين نوع پرسش‌ها به خصوص پس از رونمايي از بودجه 1403 كل كشور و رويكرد سختگيرانه دولت نسبت به توليد و حقوق‌بگيران و در كل دهك‌هاي متوسط و محروم بيشتر از هر زمان ديگري مطرح شده است.

نوسانات مستمر در بازار سرمايه ايران ادامه دارد؛ هر روز خبر تازه‌اي در خصوص بازار سرمايه رسانه‌اي مي‌شود. يك روز بازار قرمزپوش است و روز ديگر بورس ايران رداي سبز بر تن مي‌كند. در اين شرايط مسوولان هم در ظاهر به دنبال تقويت بازار سرمايه هستند. اما مهم‌ترين گزاره براي بهبود شاخص بورس، هدايت جريان نقدينگي كشور به سمت بازار سرمايه است. اينكه نقدينگي، علي‌رغم ارزندگي بورس و كاهش قيمت‌ها در سه سال اخير براي ورود به بورس مردد است چند دليل ساده دارد. دلايلي كه بروز آنها نتيجه‌ عملكرد گذشته‌ اقتصاد كشور و چشم‌اندازهاي آتي است: